ضرورت توسعه فرهنگ پژوهش

رضا جعفری- پژوهش موتورِ محرکِ توسعه همه جانبه، متوازن و پایدار در هر کشوری است که بدون آن یا توسعه رخ نخواهد داد و یا همه جانبه، متوازن و پایدار نخواهد بود.
با نگاهی به حجم پژوهش های
صورت گرفته در کشورهای توسعه یافته و مقایسه
آن با کشورهای پیرامونی یا در حال توسعه، می‌توان به وضوح به رابطه مستقیم بینِ میزانِ پژوهش ها و تحقیقاتِ علمی‌و رشدِ متوازن و پایدار در کشورهای توسعه یافته و حلقه مفقوده پژوهش در کشورهای در حال توسعه پی برد.


آموزش و پرورش به عنوان مهمترین نهادِ آموزشِ رسمی‌نقشِ مهمی‌در تربیت و آموزشِ سرمایه‌های انسانیِ خلاق و پژوهشگر و معاونت پژوهش و برنامه‌ریزی - سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی- در برنامه ریزی درسی و تولید محتوای کتب درسی با رویکرد پژوهشی را بر عهده دارند که به عنوان نمونه می‌توان به افزوده شدن درسی با نام تفکر و پژوهش در پایه ششم ابتدایی و به صورت نیمه تجویزی در فعالیتهای سایر کتابهای درسی از سوی این معاونت اشاره کرد.
بر همین مبنا بود که سیاست‌گذاران امر آموزش در وزارت مذکور، با تاسیس پژوهشکده آموزش و پرورش (که بعدها به پژوهشگاه تبدیل و در راستای بهبود و ارتقایِ محتوای کتب درسی، با هدف پژوهش های بنیادیِ مسئله یابی، چالش‌ها و راهبردهای آموزشی، به ساختارِ سازمانِ پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی، ملحق شد)...
طرح معلم پژوهنده، تاسیس پژوهش سراهای دانش آموزی و...
اضافه شدن معاونت پژوهش به ساختارِ استانی وزارت آموزش و پرورش- به منظور هدایت و رهگیریِ سیاست‌های برنامه ریزی و پژوهشی سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی در کفِ مدارس در استانها - گام برداشتند؛ اما متاسفانه در طول سالیان متمادی با وجود تبلیغات و شعارهای فراوان نسبت به امر پژوهش و ضرورتِ آموزش و انجام آن به عنوان زیربنای توسعه و حل بسیاری از مسائل و علی رغم برخورداری آموزش و پرورش از اسناد بالادستیِ راهبردی، از جمله سند تحول بنیادین و برنامه درسی ملی، این نهاد نتوانسته است در آموزش و توسعه فرهنگِ پژوهش به عنوان ضرورتی انکارناپذیر در پیشبرد اهداف عالیِ نظام آموزش و پرورش و کشور به‌گونه‌ای موفق عمل کند که در این خصوص باید با تکیه بر روش‌ها و پژوهش‌های علمی به آسیب شناسی این مهم بالاخص از سوی پژوهشگاه آموزش و پرورش به عنوان متولی از منظری درون ساختاری و دانشگاه‌ها از منظری بیرونی پرداخته شود. در این خصوص آنچه در وهله اول بدیهی می‌نماید این است که فرهنگ پژوهش زمانی گسترش یافته و نهادینه خواهد شد که
اولا: زمینه و بستر مناسب برای آن تدارک دیده شود؛
ثانیا:معلمان و متولیان امر آموزش توانایی و اراده ایجاد انگیزه و نهادینه کردن تحقیق و پژوهش را در میان دانش آموزان داشته باشند.
ثالثا: سیاستگذاران امر حکومت و دولت بر این باور و اعتقاد باشند که پژوهش می‌تواند راهگشای حل بسیاری از مسائل کشور باشد.
حال سوالی که باید به آن پاسخ داده شود این است که مانع یا موانع آموزشِ تحقیق و گسترشِ فرهنگ پژوهش و پژوهش محوری در سیاست‌گذاری‌های کشور کدامند؟ چرا تاکنون نهادِ موثرِ آموزش و پرورش نتوانسته است در این راستا موفق عمل کند؟
به نظر می‌رسد گزاره‌هایی چون تغییرات سریع و پی‌درپی در سیستم آموزشی، مدیریتی، کتب درسی و ساختار از یک سو و از سوی دیگر و مهمتر از همه، عدم باور به مقوله پژوهش و نبود برنامه عملیاتی با فهم مشترک از همه مقوله‌ها به سند تحول بنیادین به عنوان یکی از مهمترین اسناد بالادستی از جمله موانع باشد.
چرا که با‌اندک تامل در «راهکار 1-23- استفاده بهینه از ظرفیت‌های موجود برای گسترش فرهنگ تفکر و پژوهش در بین مدیران، مربیان و تامین پژوهشگرِ موردنیاز نظام تعلیم و تربیت رسمی و عمومی و حمایت از پژوهشگران فعال و مجرب، راهکار 2-23- تدوین نظام جامع حمایت از پژوهشگران حوزه آموزش و پرورش و هدایت موضوعات و اهداف پژوهشی در راستای تحقق اهداف تعلیم و تربیت رسمی، راهکار ۳-23-حمایت‌های مادی و معنوی از طرح‌های موفق و نوآوری‌های تربیتی بومی مستندسازی و انتشار یافته‌های پژوهشی در داخل و خارج از کشور و ایجاد بانک اطلاعاتی فعال و کارآمد، راهکار 4-23- حمایت‌های مادی و معنوی از کرسی‌های نظریه‌پردازی در علوم تربیتی و روش‌های تعلیم و تربیت و فراهم آوردن زمینه کاربست یافته‌های جدید و نوآوری در مدارس و نظام تعلیم و تربیت رسمی و عمومی با همکاری حوزه‌های علمیه، دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی» به عنوان راهکارهای توسعه ظرفیت پژوهش و نوآوری و نظریه پردازی و مستند سازی تجربیات تربیتی بومی ملاحظه می‌شود که در تمام این راهکارها بر ضرورت امر پژوهش تاکید و در«راهکار 3-18- ایجاد شبکه پژوهشی فعال و فراگیر در درون ساختار نظام تعلیم و تربیت رسمیِ عمومی با استفاده از فناوری‌های نوین و در قالب شبکه ملی اطلاعات و ارتباطات» در گسترش امر پژوهش به صورت شفاف اشاره شده است.
لذا با عنایت به آنچه که بر ضرورت پژوهش در سند تحول بنیادین اشاره شد، تقویت و گسترش معاونت پژوهش و برنامه ریزی وزارت آموزش و پرورش و حضور نمایندگان و پژوهشگران این معاونت تحت عنوان معاونین پژوهشی در استانها به عنوان متولیِ برخوردار از ابزارهای لازم از جمله پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش و برنامه ریزی درسی و تولید محتوای کتب درسی امری ضروری و اجتناب ناپذیر می‌نماید تا امر مهم پژوهش در آموزش و پرورش به عنوان نهادِ آینده سازِ کشور، محور حل بسیاری از مسایل و چراغ راه توسعه همه جانبه، متوازن و پایدارقرارگرفته و به فرهنگ فرد فرد افراد جامعه تبدیل شود.