نقش موثر برداشتن زودهنگام قرنطینه

مجید ابهری ‪-‬ ورود نابه هنگام کرونا این ویروس منحوس به کشور اتفاق ناخوشایندی بود که موجب غافلگیری بسیاری از افراد شد. به دنبال ورود کرونا به کشور، خانه نشین شدن اجباری افراد و همزمانی این خانه نشینی با فصل بهار و تعطیلات عید نوروز موجب شد تا فشار مضاعفی بر افراد وارد شود؛ به گونه ای که تحمل این شرایط را برایشان دشوار می کرد. زیرا همه ساله با فرا رسیدن این ایام، افراد در تدارک و برنامه ریزی جهت گذراندن تعطیلات و مسافرت می بودند اما ورود سرزده این
مهمان ناخوانده و نامهربان، تمام معادلات را
بهم زد. ولی فارغ از تمام این دشواری‌ها اگر کمی با تامل بیشتری به این مقوله بنگریم، در می یابیم
که اگر از یک سو مدیریت بحران درست و مهارت مواجه شدن با شرایط بحرانی را داشته باشیم و از سوی دیگر اقدامات مسئولین به موقع و کارآمد باشد، شرایط قرنطینه برای خانواده‌ها قابل تحمل تر


خواهد شد. بروز و گسترش بیماری کرونا در
اکثر کشورهای جهان باعث پدید آمدن نوع خاصی از سبک زندگی گردید که تابحال تجربه ای در این زمینه برای بسیاری از ما بخصوص نوجوانان و جوانان وجود نداشته است. موضوع قرنطینه و ماندن در منزل، رعایت فاصله اجتماعی و رعایت برخی از دستورالعمل‌های بهداشتی و درمانی در این دوران باعث دشوار شدن زندگی مردم و بروز مشکلات مختلفی شد. اقامت طولانی مدت در خانه در کنار سایر اعضای خانواده شاید در بسیاری از خانه‌ها برای نخستین بار بود که اتفاق می افتاد. اولین تجربه اقامت اجباری در کنار یکدیگر به وجود آمد و متاسفانه از آنجایی که اعلام قرنطینه به طور ناگهانی رخ داد و فرهنگ ماندن در منزل در چنین شرایطی به مردم آموزش داده نشده بود باعث شد که بسیاری از افراد در زندگی دوران قرنطینه دچار مشکل شوند. نداشتن برنامه در طی شبانه روز و محدود شدن روابط اجتماعی بر سایر مشکلات می افزود. همچنین دلتنگی و سر آمدن حوصله بسیاری از افراد در خانه بخصوص در همسران جوان باعث تداوم جر و بحث در خانواده‌ها شد؛ اما این موضوع بدین معنا نیست که تصور کنیم آمار طلاق در این دوران افزایش پیدا کرده یا تضادهای رفتاری زیاد شده است. به عقیده من بیان اینگونه مطالب فقط به معنای سیاه نمایی در روابط عاطفی خانواده‌های ایرانی است؛ چرا که مسئله قرنطینه در کل دنیا اتفاق افتاد. مردم کشور ما که به روابط عاطفی و احساسی معتقد هستند به طوریکه با ندیدن نزدیکان دچار دلتنگی می شوند، در اینگونه مسایل بسیار حساستر و لطیفتر هستند. بنابراین موضوع مدیریت ، برنامه ریزی در این شرایط مطرح است و باید به خانواده‌ها آموزش داده شود که در روابط زناشویی و همچنین روابط والدین با فرزندان چه نکاتی باید در نظر گرفته شود. آموزش‌های فرهنگی و ادبی در خانه مانند قصه گویی، بیان افسانه‌های اساطیری ایرانی، آموزش بازیهای قدیمی به فرزندان، شعرخوانی، مرتب کردن کتابخانه، تغییر دکوراسیون خانه با کمک یکدیگر، همچنین آموزش رفتارهای خانوادگی به فرزندان به خصوص جوانان، انتقال تجارب والدین و آموزش مهارت‌های زندگی به فرزندان می تواند از جمله اقدامات مفید و موثر برای پر کردن اوقات فراغت باشد. ما همواره در پر کردن اوقات فراغت دچار مشکل می شویم. همچنین با شروع فصل تابستان، خانواده‌ها دچار مشکل می شوند که با اوقات فراغت فرزندان خود چه کنند؟ از آنجایی که آموزش و پرورش و سازمان‌های متولی مانند وزارت ورزش و جوانان نتوانسته اند برای اوقات فراغت نوجوانان و جوانان، چاره اندیشی کنند؛ همواره فرزندان ما در پرکردن اوقات فراغت خود دچار مشکل می شوند. بنابراین این روزها، روزهای بسیار دشواری است زیرا عده ای از هموطنان ما عزیزان خود را در اثر بیماری کرونا از دست داده و عده ای دیگر در اضطراب ابتلا
به این بیماری در خود و نزدیکان خود به سر می برند.
دشوار بودن این بیماری از آن جهت است
که برای اولین بار در کشور ما اتفاق افتاده و سابقه چندانی نداشته است.اجرای دستورات بهداشتی که از سوی مسئولین مربوطه صادر می شود، می تواند کمک بزرگی به نهادهای پزشکی کرده و منجر به رفع خستگی آنها شود. متاسفانه دولت خیلی زود تعطیلات و قرنطینه را برداشته است و همین امر ممکن است که منجر به بازتولید این بیماری و افزایش آمار مبتلایان شود. لازم به ذکر است که این موضوع باید مورد تجدیدنظر و بررسی مجدد قرار گیرد چرا که بسیاری از افراد در خانواده‌ها شغل غیردولتی داشته و درآمد ماهیانه ندارند، این روزها دچار مشکلات اقتصادی شده اند.دولت باید هر چه زودتر بسته‌های حمایتی را به مردم بدهد؛ آن هم نه در حد خرید نان، بلکه کمک‌ها باید به گونه ای
باشد که اینگونه افراد بتوانند در خانه بمانند. تنها در این صورت است که می توان قرنطینه را رعایت کرد، در غیر این صورت هیچ توقعی نباید داشت که کسی که با چند فرزند که درآمدی در این زمینه ندارد در خانه بماند و قرنطینه را به طور کامل رعایت کند. بنابراین رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی و اصول قرنطینه از یک سو و مدیریت
پر کردن اوقات فراغت در دوران قرنطینه
از سوی دیگر میتواند این اوقات تلخ را تبدیل به روزهای خاطره انگیز و شیرین و آن را تبدیل به فرصت کند.
پیشنهاد می کنم در مدارس و دانشگاه‌ها به جای تدریس یک سری دروس بی کاربرد، دروس مهارت‌های زندگی و مدیریت پر کردن اوقات فراغت را به آنها بیاموزند که بتوانند در زندگی خود، راه و رسم بهتری را پیشه کنند.