مزایای سیاسی همکاری احزاب و دولت

در نظام‌هاي دموکراتيک اصل بر اين است که احزاب و تشکل‌هاي سياسي در صف بعد از دولت قرار بگيرند. احزاب بايد حاميان و طرفداران خود را سازماندهي کرده و آنها را براي شرايط خاص و ويژه آماده کنند. اين آماده کردن مي‌تواند به شکل موضع‌گيري‌هاي انتخاباتي يا پخش اعلاميه‌ها و برگزاري کلاس‌هاي آموزشي باشد. اين آماده‌سازي همچنين بايد در جهت آشنا کردن مردم با فضاي سياسي کشور و مسائل و مصائب آن باشد. در هر کشوري معمولا دولت، منتسب به يکي از احزاب مهم کشور است. در اين‌گونه جوامع، حزب حاکم موظف است پشت دولت خود بايستد و از آن حمايت کند. حزب رقيب هم در اين جامعه بايد با دولت همکاري لازم را انجام دهد. در ايران اما شرايط تا حدودي متفاوت است. اين شکل‌بندي سياسي اصلا در ايران وجود ندارد، يعني اين احزاب نيستند که بر سر کار مي‌آيند؛ بلکه جناح‌هاي سياسي هستند که دولت را در دست خود مي‌گيرند. در ايران، احزاب فعاليت چنداني در کشور نداشته و نقش مهم و تاثيرگذاري هم ندارند. زماني سياسيون تلاش کردند که زمينه و بستر لازم را براي فعاليت احزاب و تشکل‌هاي سياسي آماده کنند اما به دلايلي صلاح‌ديد دولت بر اين بود که بهتر است احزاب قدرت نگيرند؛ چون ممکن است از کنترل خارج شده و فضا را متشنج کنند. ابزار نظام‌هاي جمهوري، فعاليت احزاب است. در مقطع کنوني، دولت مي‌تواند در آشتي را روي احزاب باز کند و احزاب هم به همين منوال با دولت دست دوستي بدهند. دولت بايد به احزاب درخواست همکاري بدهد. اگر اين اتفاق بيفتد، احزاب و تشکل‌هاي سياسي نيز دست ياري به سمت دولت دراز کرده و با او همکاري‌هاي لازم را به عمل مي‌آورند. کشور ما امروز در شرايط اقتصادي و اجتماعي بدي قرار دارد. اگر دولت در چنين وضعيتي، اين درخواست همکاري را به احزاب ندهد و نخواهد از در آشتي با آنها سخن بگويد، احزاب خودشان بايد دست به کار شوند و در کشور اعلام موضع کنند. احزاب بايد بگويند تا چه حد به نظام پايبند هستند و تا چه حد فعاليت‌هايشان در جهت رشد و پيشرفت نظام است. اين به آن معناست که هر چه يک حزبي انقلابي‌تر باشد، بهتر مي‌‌تواند با اعلام موضعش در کشور، کمک دولت باشد. احزاب بايد حمايت خود را از مسئولان لشکري و کشوري اعلام کنند. مثلا جناح اصلاحات بايد در همان‌ ساختار اصلاح‌طلبي‌اش اعلام موضع کند و جناح اصولگرايي نيز به همين منوال. هر دوي آنها بايد فعاليت‌ خود را در چارچوب تعريفي کرده و طبق مرامنامه‌شان انجام بدهند. در شرايط بغرنج کنوني، اگر احزاب اين دو کار را انجام دهند، مي‌توانند فضاي صميمي‌تري را بين‌مردم ايجاد کنند. مهم‌ترين آفتي ‌که نظام را تهديد مي‌کند، ازدياد تفرقه بين مردم جامعه و سياسيون است. بنابراين مطلوب است تا جايي که امکان دارد از اين تفرقه کاسته و بر وحدت بيفزاييم. اين کار باعث کم شدن زاويه موجود بين مردم و دولت مي‌شود.