انتخابات‌ باید علمی و برنامه‌محور باشد

جریان اصلاحات یک طیف وسیع است و تنها یک صدا را شامل نمی‌شود. منتهی در ایام انتخابات به اجماع نسبتا مشترکی می‌‌رسند. الان کمی زود است تا در مورد انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1400 سخن بگوییم. وضعیت اصلی سیاست انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران در پاییز یا اواخر آن مشخص می‌شود. اکنون برای تصمیم‌گیری بسیار زود است و اصلاح‌‌طلبان بحثی برای اینکه در انتخابات چطور شرکت کنند در محافل خود انجام نداده‌اند. اصلاح‌طلبان بیشتر سرگرم بازسازی خودشان و اصلاح ساختار و نقد درون‌گرایانه‌ای هستند. اصلاح‌طلبان اکنون روی این موضوع متمرکز هستند. یک‌سری اعتقاد دارند که باید از الان مشخص شود که در انتخابات چه کسی کاندیدا می‌شود و چه کسی حضور نمی‌یابد. باید این عادت دقیقه نودی بودن خود را کنار بگذاریم و زودتر برنامه‌ریزی کنیم. البته این حرف منتقدان زمانی عملی خواهد شد که انتخاباتی که قرار است برگزار شود، یک‌سری اصولی داشته باشد، احزاب فعال و نظام انتخاباتی با نظام حزبی باید مکمل هم باشند. در ایران هر اقدامی در عرصه سیاست دقیقه نودی انجام می‌شود. این موضوع دقیقه نودی بودن دست سیاسیون و دست جریان‌ها هم نیست؛ زیرا بالاخره موضوع‌‌های اصلی مربوط به انتخابات دست نهادهایی است که بالاخره خواهی یا نخواهی این مسائل را دقیقه نودی می‌کنند. الان اصلا معلوم نیست که کاندیدای اصلاح‌طلبان چه کسی می‌شود و چه کسی نمی‌شود. تجربه نشان داده که شورای نگهبان کما فی‌السابق، در بررسی صلاحیت کاندیداها وسواس نشان می‌دهد. با این حال تغییر رویه دادن شورای نگهبان در اختیار اصلاح‌طلبان نیست.  سونامی رای را باید مسئولان بسترش را ایجاد کرده و شرایط را برای حضور گسترده مردم در انتخابات هموار کنند. قضیه رای دادن مردم کاملا به متولیان انتخابات برمی‌گردد. احزاب سیاسی به قول معروف چرخ زاپاس هستند. نظام انتخاباتی ما نظامی حزبی نیست که احزاب کاری از دستشان برآید و بتوانند کاری کنند. باید نهادهای نظارتی و دیگر متولیان این امر خطیر، بالاخره کاری کنند که امید مردم به صندوق‌های رای دوباره بازیابی شود. در فضای انتخاباتی ایران دیگر کار از این چهره و آن چهره گذشته است و این فرآیند است که باید اصلاح شود. انتخابات‌ها باید علمی و برنامه‌محور باشند. ما دیگر نمی‌توانیم مسائل سیاسی را شخصی جلو ببریم. این موضوع ضد توسعه و در واقع کار جوامع غیرتوسعه‌‌یافته است که متکی به اشخاص باشند. باید که فرآیندها اصلاح و انتخابات براساس نظام حزبی استوار شود. مردم باید بیایند و به برنامه رای بدهند، نه به شخص. حالا شخص هم به نوعی از لحاظ کاراکتری تاثیر دارد، خصوصا برای انتخابات‌های ریاست‌جمهوری اما باید برنامه موردتوجه قرار بگیرد.