مشق بلاتکلیفی در هیاهوی سیاست...!!

رکسانا رضایی‪-‬ برای این انگشتان سیاه شده از کار و آغوز چه فرقی می‌کند روی جلد کتاب درسی‌اش عکس سارا باشد یا دارا؟برای لبهای خشکیده از بی‌آبی و گرسنگی کودک دبستانی که ماه هاست رنگ مرغ و گوشت به خود ندیده و یک شب سر سیر بر بالین نگذاشته مفهوم عدالت جنسیتی و بیرق‌های مشابهی که به وقت تسویه حساب به دست گرفته و بی‌توجه به اصل ماجرا بر سر و ریشه هم می‌کوبیم چیست؟ درد کودک دبستانی امروز بابایی است که با اسب رفت و بی‌جان بازگشت.درد کودک امروز فرصت کودکی کردن و آینده در غبار است.کاش آقایان به جای «آگراندیسمان» کردن یک عکس که البته حذف آن نیز عجیب و بهت‌آور به نظر می‌رسد کمی به فکر تامین حداقل‌های آموزشی و تربیتی و معیشتی باشند تا تبعیض از این جامعه رخت بربندد و دیگر هیچ کودکی برای دلوی آب دست و پا و جان به تمساح نسپارد. تا هیچ کودکی برای وعده‌ای غذا مجبور به کار نشود و آسیب نبیند، تا...تا...تا امنیت جان و روان باشد و گلخنده‌های شادی بر لبان بچه‌هایی بنشیند که مشق بلاتکلیفی را در غلغله سیاسیون می‌نویسند و فردایشان در هاله‌ای از ابهام
قرار گرفته است.