اول اصلاحات، بعد گفت‌وگو

مناظره «اعتراض دارم!» با حضور احمد زيدآبادي روزنامه نگار و دبير کل ادوار تحکيم وحدت و عبدالله گنجي روزنامه نگار و مديرمسوول روزنامه همشهري در دانشگاه صنعتي شريف برگزار شد.
 در ابتداي اين مناظره، احمد زيدآبادي دبير کل ادوار تحکيم وحدت گفت: چيزي که به عنوان گفت‌وگو مطرح مي شود اگر با اصول خود همراه نباشد، مشکلاتي را بدنبال مي آورد. وقتي دو نفر با هم بحث مي کنند پايه اي را مشخص کنند که طرف مقابل عدم انسجام آن را بيان کند، ولي آنچه که مي‌بينم من تصورم اين است که دوستان اصولگرا سالهاست دچار يک زوال فکري شده اند و هيچ توليدي در عرصه نظريه و بحث هاي سياسي ندارند. در غياب نظريه و انديشه جديد، سکوت کرده اند.
وي ابراز عقيده کرد: دو طيف هميشه تهديد و توهين مي‌کنند و روزنامه‌کيهان عصاره اين طرز فکر است و مي‌گويد بگيريد و ببنديد و خبرگزاري فارس هم به آن اضافه شده و توليدي ندارند و از گفت‌وگوي رودرو هم بيم دارند.  دو سه روزنامه هم در داخل داريم و  يکي روزنامه  هم‌ميهن است که طيف ديگر مقصر همه اتفاقات را اين روزنامه مي دانند و طيف ديگر مي گويند ما اهل گفت‌وگو هستيم. در دوره اصلاحات يک سري بودند که به آنها مي گفتيم بولتن ساز. وي تاکيد کرد: اگر قرار است اتفاقي بيفتد  بايد ملزومات يک بحث و گفت وگو رعايت شود. من راه براندازي را راه پرهزينه براي کشور و ناممکن مي‌دانم و از قديم گفت‌ام که مااهل گفتگو هستيم. وي در بخش ديگري از صحبت‌هاي خود با بيان اينکه جنبش دانشجويي هميشه تابعي از شرايط عمومي اجتماع است، گفت: بنابراين آنچه که اين روزها در دانشگاه‌ها اتفاق افتاد، تابعي از شرايط کلي جامعه است که از اوضاع خشمگين است، افقي را براي خود متصور نيست و احساس مي‌کند که نمي‌تواند آينده خود را تامين کند و اين خود به خود خشم ايجاد مي‌کند و خشم نيز به دنبالش پرخاش وجود دارد و ممکن است حرف‌هاي تند و حرف توهين آميزي نيز مطرح شود. بنابراين اگر دولت‌ها بالغ باشند به جاي مقابله بايد مديريت کنند و اين فقط مختص ايران نيست. وي ادامه داد: اين تصور وجود داشت که دانشگاه کارش تمام شده و گروه‌ها و تشکل‌هاي انقلابي بر دانشگاه حاکم شده است و امور را در دست دارند، ولي تحولات اخير نشان داد که کار به اين سادگي نيست. ورودي‌هاي جديد در دانشگاه با يک فرهنگ جهاني بزرگ شده‌اند و داراي سطحي از توقعات هستند. بر استقلال شخصي خود تاکيد دارند و ما حتي در خانواده‌ها نيز مي‌بينيم که اين نسل جوان عموما نافرمان هستند و بر روي خواسته خود پافشاري دارند. اين بچه‌ها سرسخت هستند و روي حرف خود مي‌ايستند و ما نمونه رفتارهاي آنها را در خانواده‌هاي خود مي‌بينيم. اين روزنامه نگار ادامه داد: اصل فرهنگ و فرهنگسازي نيز در ايران دچار مشکل شده است و دستگاه‌هاي مربوطه در اين حوزه ناکارآمد هستند و بعضا حرف‌هايي را مطرح مي‌کنند که با ذهن و انديشه بچه‌هاي نسل جديد کاملا فاصله دارد. وي ادامه داد: متاسفانه در کشور نه توليد فکري صورت گرفته و نه توليد فرهنگ و ما اثرات اين موضوع را مي‌بينيم. زيدآبادي ادامه داد: وضيت کنوني دانشگاه‌ها و تحولات رخ داده در آن در طي اين مدت مي‌تواند عوارض مثبت و منفي داشته باشد.