چشم انداز زمان و جامعه سیاسی

بسیاری از سیاستمداران به دلیل داشتن افکار بدبینانه و منفی و ناسازگارانه و غیرمنطقی ، نسبت به همه چیز با دیده شک و تردید نگاه می کنند و این امر مهم در جامعه سیاسی خطر ابتلا به بداندیشی در خویش و در نهایت جامعه را تهدید می کنند . گروه دیگری از سیاستمداران نگاه مبالغه‌آمیز و آسیب‌زا به مشکلات دارند و احساس می کنند که هیچ کنترلی بر محیط پیرامون ندارند و همچنین محتویات افکار آنان نیز مربوط به شکست ها و باخت های گذشته است . این افکار باعث شکل‌گیری باورهای منفی در جامعه سیاسی می شود و در نهایت به این باور می رسند باید همه چیز را کنترل و در اختیار خویش قرار بدهند . آنچه جامعه سیاسی را آسیب‌پذیر می‌کند قابلیت دسترسی آسان به افکار و خاطره ها ی گذشته است . مهارتی که سبب می‌شود که با تمرکز روی زمان گذشته ، حوادث تلخ و دردناک را بیشتر دریافت کنند و زمان حال و آینده را به فراموشی بسپارند
وقتی جامعه سیاسی نسبت به زمان حال آگاه باشد ، دیگر توجه آنان روی گذشته درگیر نخواهد بود و این در حالی است که بیشتر مشکلات ناشی از تمرکز بر گذشته است . تمرکزی همراه با نگرش منفی که تاثیر بسزایی بر بهزیستی روانی جامعه می‌گذارد . میانه‌روی در پرداختن به گذشته و حال و آینده نشانگر سلامت روانی است . عدم توجه به بهزیستی سیاسی ،به شدت بر زندگی و جامعه اثر ویرانگری دارد ، بنابراین وقتی جامعه سیاسی پژوهش‌های روانشناختی در جامعه را مورد غفلت قرار دهد ، متغیرهای معنای زندگی و رفاه و آسایش و اطمینان از آینده به طور کلی از بین خواهد رفت و تک‌تک افراد جامعه قابلیت یافتن تمام استعدادهای خود را از دست خواهند داد و مولفه های خودمختاری و احساس شایستگی و توانایی در مدیریت پیرامون فرد و جامعه سیر نزولی خواهد داشت حتی روابط مثبت وگرم در جامعه و در نهایت اخلاق بی‌معنا خواهد شد و هدفمندی و داشتن هدف در زندگی به سرابی غیر قابل دسترس تبدیل خواهد شد. چگونگی نگرش به زمان تاثیر نیرومندی برجامعه زندگی انسان دارد
چشم‌انداز زمانی به نظم و انسجام و معنا بخشیدن به وقایع کمک می کند همچنین به شکل‌گیری ادراک و انتظارات و ارائه تفسیرها
تعیین و دستیابی به اهداف اجتماعی تاثیر می گذارد .جامعه سیاسی نباید بر زمان گذشته تاکید و تمرکز نماید و با یادآوری و شرایط مشابه قبلی و توجه به سود زیادی که برای آنها داشته موقعیت فعلی را تفسیر و در خصوص پاسخ مناسب تصمیم‌گیری نمایند . بدیهی به نظر می‌رسد که باید بر آینده تمرکز داشت و به ارزیابی احتمال پاداش های مطلوب و پتانسیل واقعی موانع و چالش ها پرداخته شود ، سپس به تصمیم‌گیری اقدام کرد در هر دو مورد فرایند انتزاعی بازسازی گذشته و ساخت آینده نیروهای جامع محرک التزام موجب می‌شود جامعه سالم و شکوفا و قانون‌مند و حقوق‌مند به پیش رود واز پیامدهای نامطلوب در جامعه جلوگیری کرد.