روزنامه آفتاب یزد

سوژه نئولیبرالیسم و واینر ها

اکبر زمانی ‪-‬ به کسانی که در شبکه‌های مجازی و سرویس های اشتراک ویدئو در حال تولید ویدئوهای سرگرم کننده برای مخاطب‌های زیاد است واینر می‌گویند؛ به تعریفی دیگر واینر یعنی کمدین مجازی یا بازیگر مجازی که روزانه علی الخصوص دراینستاگرام با ویدئوهای سرگرم کننده شان و البته مضحکانه شان درآمد زیادی بدست می آورند.
و تلویزیون هم در یک اتحادی جالب واینرها را به تلویزیون دعوت می کند و از آنها به عنوان انسان موفق یاد می‌کند. افرادی که نه درکی از هنر دارند و نه سواد و دانشی و به واسطه یکسری کلیپ‌ها معروف می‌شوند! و منتهی به عنوان الگو در رسانه ملی نمایان می شوند. همین تلویزیون به این واینرها بها می دهد و در جایی هم از این واینرها اعترافاتی می‌گیرد. وقتی فلان واینر را در فلان برنامه حاضر می‌کنید و مدام از موفقیت اش می گویید بعد در جایی دختری را که حرکات و قیافه ناموزون دارد، نشان می‌دهید که نادمانه از کرده‌های خویش اظهار پشیمانی می‌کند، بی‌تردید یک تناقض است. نئولیبرالیسم می‌گوید برای موفقیت در بازار هر کاری می‌توان انجام داد. تا حدی که فرهنگ و هنر و کلهم همه چیز را برای منافع فردی می توان درهم کوبید. بحثی مهمتر سوژه نئولیبرالیسم است. یوسف اباذری در یکی از سخنرانی هایش سوژه نئولیبرالیسم را اینگونه شرح می‌دهد: سوژه نئولیبرالیسم، خوشگذران، لذت‌طلب، منفعت‌طلب و فردگرا است و باید خود را در یک رقابت هوشیارانه نجات دهد. به باور او، این سوژه نیازی به آزادی سیاسی ندارد و اساساً آزادی‌های سیاسی مساله‌اش نیست و بیشتر دغدغه «آزادی فردی» و «آزادی خرید» دارد. با این حساب می‌توانیم ربط نئولیبرالیسم علی الخصوص سوژه‌ی آن را کاملا در واینرها ببینیم.
اگر به دقت به ویژگی های سوژه ی نئولیبرالیسم دقت کنیم این ویژگی ها را می توانیم در
واینر ها لمس کنیم. اغلب مردم با اینکه تمامی ویدئوها و کلیپ های واینرها را مضحکانه قلمداد می کنند و نگاه تمسخر آمیزی به آن دارند ولی آنچه می بینیم فالورهای زیاد واینرها هستند


که به واسطه همین شهرت پول در می آورند.
سوال اینجاست کسی که در شبکه های اجتماعی مشهور شد، آیا آدم موفقی است؟ دقیقا نئولیبرالیسم می گوید مهم نیست از چه راهی به شهرت دست می‌یابید، مهم همان شهرت و برای مثال میزان فالوورهاست! اینکه تخم مرغ را خام بخوری یا کلیپ
مضحکانه بسازی مهم نیست یعنی محتوای چیزی که ساخته می شود...
اهمیتی ندارد آنچه که مهم است جذب مخاطب است که چطور معروف می شوی و به مثابه همین معروفیت، پول درآوری! نکته جالب این است چه آن دختری که چهره‌اش را عجیب و غریب می سازد و چه کسی که کلیپ‌های طنز می‌سازد اینها کاملا در جایی اشتراک دارند و آنهم ایستادن تمام قد در برابر فرهنگ و هنر و تمامی چیزهایی است که از اندیشه می‌آید. اینکه ما برخی از اینها را موفق و برخی را سرزنش کنیم دقیقا تناقض ماست. کلهم واینرها، دنسرها و... همه در یک کاسه اند همان سوژه خوشگذران، لذت طلب، منفعت طلب و فردگرا هستند. اگر جایی هم به شکل حمایتی از این و آن و مثلا در کارهای خیریه حضور دارند نوعی ژست برای فالور بیشتر و جذب مخاطب است که منتهی به منافع فردی ختم می شود. مردم و علی‌الخصوص جوان امروز فکر می کند که دنیا همین بوده است؛ همین چیزهایی که این چند سال اخیر در فضای مجازی می بینیم.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
وخامت اوضاع در جبهه اوکراین و خیز روس‌ها برای تصرف 3 شهر مهم (شهروند) دم خروس از مدرسه انوارالحرمین بیرون آمد! (جوان) مزایای طرح مالیات بر عایدی سرمایه (تجارت)نقش واقعی ستاره‌ها در موقعیت خیالی «افعی تهران» (خراسان)
سایر اخبار این روزنامه
یک عضو مجمع تشخیص بخاطر اف‌ای‌تی‌اف صحت دارد؟ شاه کلید فرو نشست زمین در تهران دلسوزان عراق و لبنان بدانند اولویت اصلی علاج ناامنی است مخالفان تصویب FATF مسئولیت عواقب خطیر اقدامات‌شان را به عهده گیرند راز و رمزهای تغییرات مداوم مدیران بانکی ابهام در ادعای کشف ذخایر یک میلیارد تنی نفت از سوی چین در بحبوحه جنگ تجاری با آمریکا نیاز عراق به آرامش عادل فردوسی پور ممنوع‌الصدا هم شد؟ قالیباف لیست مستقل نمی‌دهد یا نباید بدهد!؟ آنچه از تظاهرات عراق نمی‌توان نادیده گرفت سوژه نئولیبرالیسم و واینر ها پیدا و پنهان رمزهای یکبار مصرف بانکی درباره کشف ذخایر نفتی چین درباره کشف ذخایر نفتی چین پیدا و پنهان رمزهای یکبار مصرف بانکی آنچه از تظاهرات عراق نمی‌توان نادیده گرفت سوژه نئولیبرالیسم و واینر ها