انتخابات بریتانیا، کوربین یا محافظه کاران؟‎

اسماعیل دهقان‪-‬ بعد از ۹۶ سال در ماه دسامبر ۲۰۱۹ انتخاباتی مهم و حساس در بریتانیا ،متحد سنتی ایالات متحده آمریکا برگزار خواهد شد ؛می‌توان به دلایل عدیده ای
گفت که اتحادیه اروپا و آمریکا را با تاثیرات جدی در سیاست‌های کنونی مواجه خواهد کرد .
اما رقابتی اساسی در بریتانیا بین تفکر جرمی‌کوربین (رهبر حزب کارگر)و نخست وزیر کنونی یعنی بوریس جانسون (رهبر حزب محافظه کار) در خواهد افتاد و البته برگزیت عاملی بود که سه نخست وزیر محافظه کار بریتانیا را متقاعد کرد تا تن به انتخابات زود هنگام دهند ؛میانگین نظر سنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که با افزایش۵% رای دهندگان بریتانیایی، موافقان ماندن در اتحادیه اروپا به ۴۸% رسیده اند .اقشار متوسط که دلبسته به شغلی بهتر و همچنین 25% رای دهندگان حزب کارگر که مخالف عضویت بوده اند از این دسته به شمار می‌روند؛ لذا از سال ۲۰۱۶ که همه پرسی عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا یا برگزیت در بریتانیا برگزار شد ۲.۵ میلیون نفر به جمع رای دهندگان اضافه شده که غالبا نظرشان بر ماندن در اتحادیه اروپا ست .
این ارقام از آنجا مهم است که حزب کارگر به رهبری کوربین با توجه به سیر تحولات برگزیت می‌تواند راهبرد برگزاری همه پرسی مجدد و ماندن در اتحادیه اروپا بوسیله انتخابات ۱۲دسامبر را به نفع خود تمام کند و حزب کارگر را بعد از ۹ سال ساکن ساختمان ۱۰ خیابان داونینگ کند .لیکن حاکمان بریتانیا، طی سه سال گذشته دریافتند که با توفیق برگزیت احتمال جدایی اسکاتلند و ولز بیشتر خواهد شد، هزینه‌های خروج با توافق یا بدون توافق بر کسری بودجه سایه سنگینی خواهند انداخت و با وضع مالیات سنگین الباقی صنایع نیز به ورطه تعطیلی خواهند رسید، شرکت‌های چند ملیتی و اروپایی به دنبال نقل مکان به نقاط دیگر اتحادیه اروپا هستند و این یعنی خروج سرمایه و کاهش اشتغال داخلی، معطلی سه ساله کشور و حواشی سیاسی و اجتماعی موجود ارزش ریسک خروج را ندارد و البته اعتماد اجتماعی رو به افول خواهد رفت که زنگ خطری امنیتی بر حاکمیت بریتانیاست.


اما در خصوص واکنش‌های متحدان بریتانیا باید گفت : در راس ایالات متحده با ریاست جمهوری ترامپ و نتانیاهو به عنوان نخست وزیر رژیم اشغالی فلسطین واهمه ی اساسی از دو سو دارند .
۱ -با پیروزی حزب کارگر و روی کار آمدن جرمی‌کوربین، به وضوح پیداست متحد اساسی خود را در سیاست‌های بین المللی علی الخصوص در خاورمیانه حداقل تا انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا یا حتی بیشتر از دست خواهد داد ؛چرا که جرمی‌کوربین چپ گرا از مخالفان سرسخت آپارتاید رژیم اسراییل و ضد رفتار مستکبری آمریکا با ایران، عراق، ونزوئلا، فلسطین و حزب‌الله محسوب و بشمار می‌رود و حتی دیدگاهایش در خاورمیانه محل انتقاد و طعنه بخشی از سیاستمداران بریتانیایی که همواره مورد حمایت آمریکا و اسرائیل هستند نیز قرار می‌گیرد، لذا این مسئله تا جایی رسید که از طرف بوریس جانسون نخست وزیر در مجلس عوام، متهم به حقوق گرفتن از جمهوری اسلامی‌ایران شد.
۲- با پیروزی حزب کارگر و احتمال برگزاری مجدد عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا ،ترامپ می‌بایست عملا دست و پا بسته با اتحادیه اروپا در رقابت‌های تعرفه‌ای اقتصادی و راهبردهای سیاسی مستقل تر برخورد کندچرا که نفع سیاست اقتصادی ترامپ در یکپارچگی اروپا نیست.اساسا تفکر ترامپ در مواجهه با کشور‌ها سه گونه است:تحریم کند مثل ایران، تعرفه‌های فزاینده صادراتی و وارداتی غیر منطقی لحاظ کند مثل اتحادیه اروپا و چین،یا پول مازاد برای حمایتش بگیرد مثل عربستان سعودی و امارات البته استثنایی هم وجود دارد که هرچه دیگر رئیس جمهورهای ایالات متحده محتاطانه در قضایای فلسطین برخورد کردند او بی پروا خود را وقف اسرائیل کرد تا حمایت صهیونیست‌ها را در انتخابات آینده داشته باشد.
لذا اتحادیه اروپا با کوربین، اتحادیه یک پارچه‌تری در خصوص مسائل اقتصادی و مقابله با رفتار انحصار طلبانه ترامپ خواهد شد.
به دلایل مذکور است که ترامپ به حمایت از بوریس جانسون و حزب محافظه کار می‌پردازد و یا نتانیاهو با سفری از پیش برنامه ریزی نشده ،نگرانی خود را برای انتخاب زود هنگام بریتانیا و پیروزی حزب کارگر، به بوریس جانسون گوش زد می‌کند؛تا علاج واقعه قبل از حادثه کنند .با توجه به سیر ۳ ساله اخیر در بریتانیا، کابینه دیوید کامرون و ترزا می‌ نیز نتوانستند به این مهم دست پیدا کنند و در آخرین تلاش محافظه کاران برای سرانجام برگزیت ،کابینه جانسون که اصرار بر تعطیلی مجلس عوام و خروج بدون توافق از اتحادیه اروپا داشت ،نیز نتوانست مسئله برگزیت را به آن نتیجه مطلوب سوق دهند ؛همین سیر ۳ ساله نشان می‌دهد محافظه کاران دیگر گزینه ای برای تغییر وضع موجود ندارند .شاید به همین اسباب است که اتحادیه اروپا تمایل به تمدید عضویت بریتانیا را با شرایط فعلی ندارد.
اما اتحادیه اروپا در مواجهه با جرمی کوربین که سابقه ضد جنگی دارد و اصولا از یک خانواده صلح دوست است، می‌تواند در اولین قدم پیمان آتلانتیک شمالی یا همان ناتو را با خطر ماهیتی مواجه کند؛ حال که ماکرون (رئیس جمهور فرانسه) نیز چندی قبل به عملکرد ناتو انتقاد جدی وارد کرده این نگرانی به آینده ناتو نیز اضافه می‌شود. می‌توان به وضوح دید با روی کار آمدن ترامپ و خارج کردن ایالات متحده در اکثر پیمان‌های بین المللی فی الجمله برجام و همچنین وضع تعرفه‌های بی اساس ، اتحادیه اروپا و اعضایش را ترغیب به یک سیاست متمایز بدور از هژمونی آمریکا کرده است.
نتیجتا با این شرایط ،ترامپ و نتانیاهو به خوبی می‌دانند که بریتانیا با حزب کارگر و نخست وزیری جرمی کوربین یعنی از دست دادن مهم ترین متحد سنتی و اضافه شدن یک مخالف اساسی به جمع مخالفان سیاست‌های در پیش گرفته؛ لذا قوام حاکمیت یکپارچه بریتانیا و حرکت به سمت اروپایی متحد ،جهت پیشبرد عدالت اجتماعی و نگاهی واقع بینانه و مستقل به کنش‌های جهانی برای تصمیم‌های عمده از مزایای پیروزی حزب کارگر و با رهبری جرمی کوربین امکان پذیر خواهد بود.