روزنامه آفتاب یزد
1399/02/14
کیهان بالاخره اختلاف اصولگرایان را پذیرفت!
آدرس سرراست برای آن یک صندلی مهم...آفتاب یزد ـ رضا بردستانی: یادداشتِ «ائتلاف اشرافیت چرا از مجلس جدید میترسد؟» به قلم«محمد ایمانی» که در کیهانِ شنبه 13 اردیبهشت منتشر شده، حال و هوایی دیگرگون از تمامییادداشتهای قبلی که مجلسِ دهم را «ضعیف» و مجلس یازدهم را «قوی» میدانست(!) دارد، خاصه در جایی که یک آدرس سرراست میدهد:« هیئترئیسه به انضمام ریاست کمیسیونها و مرکز پژوهشها، یک تیم است.»
محمد ایمانی مینویسد:«به هرحال برای مجلس اولیها باید گفت نگران نباشید آن قدر هست که بانگ جرسی میآید. چیزی که در مجلس آتی زیاد یافت میشود صندلی مدیریت و ریاست است.دوره یازدهم مجلس، سه هفته دیگر آغاز به کار میکند. این روزها از یک طرف شاهد تکاپوی منتخبان ملت برای همدلی و هماندیشی هستیم و از طرف دیگر، حملات تبلیغاتی کمسابقه را علیه مجلس جدید شاهدیم. علت حملات چیست؟»
کیهان که هر نقدی به مجلس یازدهم را با چنان شدت و حدتی پاسخ میداد که گویی اسم بردن از مجلسِ یازدهم«مجوز» میخواهد و با عبارتهایی چون:«عقده گشایی»، «فرار از پاسخگویی»، « دعوای ساختگی صندلی ریاست مجلس» و ... نویسنده ی هر نقدی را به گوشه ی «رینگ» میراند بالاخره تشتت و اختلافات عمیق در اردوی اصولگرایی را پذیرفت و نوشت:
« متاسفانه دو دسته شدن اکثریت منتسب به اصولگرایی از مجلس هشتم آغاز و در مجلس نهم و دهم ادامه پیدا کرد، به نحوی که با وجود راهیابی اکثریت نمایندگان زیر تابلوی اصولگرایی، جمعی از آنها به خاطر ضعف انسجام و نظارت جمعی، دچار اختلاف یا انحراف اولویتها شدند. اختلاف بر سر برجام در مجلس نهم، یک اتفاق عبرتآموز بود که در ضعف «انسجام گفتمانی- فراکسیونی»
رخ داد.»
کیهان اما از عامل تشتت ننوشت از محمود احمدی نژاد که مجلس را «در راس امور» ندانسته بود و به همین مقدار بسنده میکند که بخشی از اختلافات به «برجام» باز میگردد و دیگر هیچ.
این یادداشت که به صورتی عیان از اختلافِ اصولگرایان با اصولگرایان سخن میگوید(!) سر فصلهای دیگری نیز دارد و آن؛ ریاست مجلس است و ریاست کمیسونها:« نباید موضوعاتی مانند انتخاب رئیس مجلس، موجب انشقاق و تقابل میان منتخبان انقلابی شود. هیئترئیسه به انضمام ریاست کمیسیونها و مرکز پژوهشها، یک تیم است. مجلس، متوقف و منحصر در ریاست مجلس نیست. بلکه رئیس با همه اهمیت جایگاهش، سخنگوی مجلس است. یک تیم، وقتی موفق میشود که اعضای آن کار گروهی بکنند و از تکروی و اصطکاک با هم
بپرهیزند.»
کیهان به اصولگرا بودنِ یکدستِ مجلس راضی نیست. او
میگوید«یک تیم» باید «مجلس» و«کمیسون»ها را در دست بگیرد گویی برای عده ای خاص تعیین تکلیف میکند و کاری به مجلس، جایگاه مجلس در قانون اساسی و ترکیب 290 نفره مجلس ندارد!
کیهان در یک فرار رو به جلویی آشکار بازهم توپ را در زمین رسانههایی میاندازد که او آنها را « پایگاههای سیاسی- رسانهای نفاق و اشرافیت» مینامد:« از لوازم همدلی و انسجام، مرزبندی با پایگاههای سیاسی ـ رسانهای نفاق و اشرافیت است.» و بلافاصله اختلافات بر سر صندلی مجلس را در هیاهویی دیگر گم میکند ـ « موضوع ریاست را برجسته کردند، شاید که به عنوان ترمز بلکه منحرفکننده مجلس جدید عمل کند.» ـ گویی افکار عمومی؛ جبهه گیریهای امثال«میرسلیم» را فراموش کرده است:« مثلا در همین بحث ریاست مجلس نباید وارد بازی رسانههای اجارهای شد و اجازه داد تا آنها فاصلهگذاری و تمایزطلبی را به نمایندگان تلقین و تحمیل کنند. منتخبان، نماینده مردم هستند، نه این حزب و آن گروه یا فلان و بهمان
چهره سیاسی.»
>اصولگرایان عادت دارند سربزنگاه شانه خالی کنند!
این احمدی نژاد آن احمدی نژاد نیست(!) جمله ی آشنایی است آن هم وقتی که سرپیچیها و حاشیه آفرینیهای رئیس دولتین
نهم و دهم؛ اصولگرایان را دچار نگرانیهایی عمیق کرد! یقه جر دادنهای
این روزهای کیهان ما را به یادِ حمایتهای تام و تمام از محمود احمدی نژاد میاندازد اما همین حالا نیز که از انشقاق اصولگرایان مینویسند ، حاضر نیستند بپذیرند بخشی از شکاف ایجاد شده در مجلس هشتم، نهم و دهمِ اکثریت اصولگرا، شکافی بود که یاران و منتقدانِ اصولگرای احمدی نژاد به وجود آوردند!
این یک رویه و عادت است که سهم خواهی و حمایتهای معنادار در روزهایی باشد که آسمان آبی و شب مهتابی است(!) اما همین که لکه ابری در آسمان رویت شد، برخی منتقد میشوند، برخی برائت طلب و بخشی نیز به دنبال اصلاح طلبی میگردند که حوالی بهارستان یا پاستور رویت شده باشد!
این روزها کیهان خودش نیز دچار تناقض است اما مینویسیم به یادگار تا اگر دوباره شانه خالی کردن آغاز شد به یاد بیاوریم و بگوییم:« ما که گفته بودیم!»
کیهان دعوای صندلی مجلس را به جای این که بین «میرسلیم و قالیباف» تقسیم کند، آن را سهم اصلاحطلبان میداند، کیهان به جای پذیرفتن انشقاق و تشتت پنهان ناشدنیِ اصولگرایان؛ به اصلاحطلبان و رسانههای آنان میپردازد که چرا 4 ماه مانده و یا 40 روز مانده به مجلس یازدهم از اختلافات میگویید و از ناکامیهای احتمالی اما، حاضر نیست بپذیرد مجلس جای رقابتهای درون گروهی نیز میتواند باشد یعنی همواره اصلاح طلب با اصولگرا شاخ به شاخ نمیشود بلکه در مجلسی یک دست اصولگرا، رو در رو قرار گرفتنها، تماشایی تر است چون از یک جنس است با پیدا و پنهانهایی که خیلی زود وارد معرکه خواهد شد و اما یک اظهار امیدواری؛ امیدواریم کیهان و کیهان اندیشان تا انتها پشت مجلس یازدهم و پیروزیها و شکستهای آنان بایستند و مانند خالی کردن پشتِ احمدی نژاد در بزنگاههایی تعیین کننده، مجلس یازدهم را مثل مجلس دهم بیخ ریش اصلاحطلبان نبندند آن هم مجلسی که تعداد اصلاحطلبان آن برای یک تیم فوتبال نیز کفایت نمیکند!
سایر اخبار این روزنامه
نمایندگان راه نیافته به مجلس یازدهم در کدام وزارتخانه پست می گیرند؟
از شعار زدگی دوری کنید، برنظارت بیافزایید
نفت ایران چگونه تنگه هرمز را دور میزند؟
تاکید روحانی بر ضرورت پرداخت بهنگام حقوق و مستمری کارکنان
تناقضاتی که مردم را سر در گم میکند
کیهان بالاخره اختلاف اصولگرایان را پذیرفت!
کمک معیشتی دولت یک چهارم هزینه امور جاری یک خانواده است
الیاس نادران که هفته پیش گفته بود مجلس یازدهم برای حل مشکلات مردم یکصدا خواهد بود حالا به گروهی از نمایندگان گفته از مردم خجالت نمیکشید در هتل مهمانی دورهمی گرفته اید!؟
اکتبر تحریمها لغو نشد، از برجام خارج میشویم
معمای کیم حل نشد
سالی که نکوست...
جنون زیبایی...
زایش مجدد اصلاحات نیازمندِ هزینه
واکنش ایران به یک فرضیه
صف های طولانی رو به روی مراکز معاینه فنی!