کدام ‌آمنه ‌آقای احمدی‌نژاد؟

 
 
 
 


محمود احمدي‌نژاد در گفت‌وگويي که بيشتر به يک ويدئوي تبليغاتي شباهت دارد تا يک موضوع چالشي، قشنگ به لنز دوربين ‌نگاه مي‌کند و مي‌گويد «تفنگت را زمين بگذار» (استاد شجريان) آرمان من است، آهنگي که در دوران تصدي ايشان به‌عنوان رئيس‌جمهور خوانده شد. احمدي‌نژاد راست راست نگاه مي کند و با ژست روشنفکرانه مدافع موسيقي مي‌شود اما ظاهرا جمله خس و خاشاکي که سال‌ها قبل گفته بود را يادش نيست. اتفاق جالبي که بعضا در جامعه ما رخ مي‌دهد در آستانه انتخابات‌هاي رياست‌جمهوري، مجلس و حتي شوراي شهر برخي، شعارها و ژست‌هايي مي‌گيرند که صدايش گوش فلک را هم کر مي‌کند. احمدي‌نژاد يادش مي‌آيد؟ به‌خاطر همين «تفنگت را زمين بگذارِ» استاد شجريان حتي ربنايش هم پخش نمي‌شود بعد مي‌خواهد مخاطب باورش بشود که واقعا اين آهنگ آرمان آقاي ‌احمدي‌نژاد است؟ آقاي احمدي‌نژاد در آن ويدئو ترانه «من مرد تنهاي شبم، صد قصه مانده بر لبم» حبيب را مي‌‌خواند و در مورد حبيب مي‌گويد حبيب يک انسان وارسته و خيلي اخلاقي بود. او درخواست داده بود که به ايران برگردد، خوب بيايد چه اشکالي دارد. وي مي‌گويد: آنهايي که مخالفند آدم‌هاي جاهل، تنبل و خودخواهي هستند، به حبيب ظلم شد و من معترض بودم. احمدي‌نژاد در بخش ديگري از صحبت‌هايش مي‌گويد: تحت‌فشارترين رئيس دولت تاريخ ايران بودم. احمدي‌نژاد از داريوش، ويگن و گوش دادن به ترانه‌هاي آغاسي حرف مي‌زند و از ترانه «آمنه‌» مي‌گويد. انسان‌ها قابل تغيير هستند و هر دگرگوني بخشي از سرشت طبيعت است و اين امر شامل حال آقاي احمدي‌نژاد هم مي‌شود اما گذشته ايشان به‌گونه‌اي است که ‌امروز نسل جوان ما مي‌پرسند کدام «آمنه» آقاي‌ احمدي‌نژاد‌؟