چرا از پذیرش مردم درست استفاده نشد!

 
 
 
 


از اسفند 98 که ويروس کرونا در کشور شيوع پيدا کرد، يک نوع وحدت ملي در ميان مردم و دولت در جهت مقابله با اين ويروس شکل گرفت، همان‌طور که تجارب گذشته ثابت مي‌کند هر زمان مشکلي در کشور به‌وجود آمده، در ابتدا اکثر مردم اين مشکل را جدي مي‌گيرند، اما با فرسايشي شدن آن در گذر زمان، کم‌کم ترس مردم مي‌ريزد و آن مشکل به مسائل روزمره تبديل مي‌شود. زماني‌که کرونا در شيوع پيدا کرد، مردم اين آمادگي را داشتند که با اقدامات گسترده و اعمال محدوديت‌ها، بتوان ويروس را در زمان کوتاهي تحت کنترل درآورند و دولت مي‌توانست از اين واکنش اوليه مردم در زمان بروز بحران نهايت استفاده را در جهت کنترل کرونا ببرد. همين مردم از اواسط اسفندماه و در ايام عيد نوروز به قرنطينه خانگي و هشدارهاي دولت، پايبند بودند و همين امر موجب کاهش آمار کرونا شد. کشورهايي نظير کره‌جنوبي، نيوزيلند و برخي ديگر از کشورها از اين واکنش اوليه مردم‌شان همزمان با شيوع کرونا نهايت استفاده را بردند و در چهارچوب يک برنامه منظم و منسجم در جهت کنترل بيماري قدم برداشتند و حالا کرونا را کنترل کرده‌اند. اما در زمان شيوع کرونا و در شرايطي که مردم ترسيده بودند و آمادگي قبلي را داشتند، مسئولان دير وارد ميدان شدند. همچنين سياست تعطيلي ادارات و کسب و کارها همزمان با پايان سال 98 و نوروز 99 اتخاذ شد. بعد از تعطيلات نوروز تصميم به عادي‌سازي شرايط جامعه گرفتند و درحالي‌که اگر دولت اين قدرت اقتصادي را داشت که با برنامه‌ريزي جدي و در طول مدت زمان بيشتري مردم را در خانه نگاه دارد، حالا شرايط کشور با وضعيت فعلي تفاوت بسياري داشت. اگر همان 80 درصد از مردم که به قول رئيس‌جمهور شرايط بهداشتي و مسئوليت‌هاي اجتماعي را در قبال کرونا رعايت مي‌کردند، به آمار 95درصد مي‌رسيد، تقريبا کنترل ويروس را در اختيار داشتيم، اما متاسفانه به‌دليل تنگناهاي اقتصادي، دولت نتوانست آمار 80درصدي را به 95 درصد برساند و هم‌اکنون بعد از گذشت سه‌ماه و نيم، اين آمار بازهم بنا به گفته آقاي روحاني به 20درصد رسيده است. بعد از گذشت 140 روز که موضوع شيوع بيماري فرسايشي شده، نمي‌توان از مردم خواست که در خانه بمانند و به‌تدريج افرادي که اين موضوع را رعايت مي‌کنند، خسته مي‌شوند و ناخودآگاه حساسيت‌ها و مشکلات روحي و رواني آنها را آزار مي‌دهد. متاسفانه همکاري ميان دولت و مردم زماني‌که مي‌خواست به ثمر بنشيند، با تعجيل در اعلام شرايط عادي و بازگشت کسب و کارها و ادارات کمرنگ شد و حالا نيز که ترس مردم از بيماري ريخته، ديگر نمي‌توان آنها را دقيقا مثل قبل مجاب کرد که در خانه بمانند. راهکارهاي برون‌رفت از شرايط فعلي مشخص است و اين راهکارها، در همکاري مردم با دولت، رفع مشکلات اقتصادي، ترميم بوروکراسي و ساختار اداري خلاصه مي‌شود تا ميزان تردد مردم در شهر کاهش پيدا کند.