تعابیر غیرکارشناسی مسئولان

شادان کریمی‪-‬ چندی پیش یکی از مسئولین بهزیستی اعلام کرد برخی از کودکان کار توسط خانواده‌هایشان اجاره داده می‌شوند! در این خصوص لازم میدانم نکاتی را یادآور شوم، سال هاست که فعالین حقوق کودکان از معضلی به نام کار کودکان می‌گویند که آینه تمام نمایی از خیلی از آسیب‌های اجتماعی است اما مسئولین مربوطه هر بار با در نظر گرفتن مسائل حاشیه‌ای بر اصل ماجرا سر پوش می‌گذارند. واقعیت ماجرا این است که دلیل اصلی کار کودکان، اجاره دادن والدینشان نیست، آن‌ها حتی اگر اجاره هم داده نشوند مجبورند که کار کنند تا بتوانند پول دربیاورند و خرج خانواده را بدهند.
ریشه اصلی کودکان کار در اکثر مواقع به مهاجرت بر می‌گردد و ریشه اصلی مهاجرت هم بدون شک مشکلات اقتصادی است.
اکثر کسانی که مهاجرت می‌کنند چون سرپرست خانواده کاری در شهر جدید برای خودش نمی‌تواند دست و پا کند فرزندانش را وارد بازار کار می‌کند تا بلکه به این طریق بتوانند امرار معاش کنند. در این بین آسیب‌های اجتماعی ریز و درشت دیگری هم گاه و بی‌گاه خود نمایی می‌کند که با جان کودک در رابطه است و نمی‌توان از آن‌ها چشم پوشی کرد. از خیلی از این آسیب ها، حالا به یمن فضای مجازی همه جامعه مطلع هستند و نیاز به توضیح درباره آن‌ها نیست اما جای تعجب دارد که مسئولان ذیربط چطور می‌توانند جزء را به کل ربط بدهند و استثنائات را قاعده بدانند. به فرض اینکه در برخی از موارد کودکی هم اجاره داده می‌شود، آیا این واقعیت ماجرای کار کودک است؟
پیش از این خیلی‌ها برای رفع مسئولیت خود کودکان را جزو باند و دسته و گروه می‌دانستند و حتی رسانه ملی سریالی در این خصوص ساخت که البته خیلی دور از واقعیت بود و همان زمان هم خیلی از فعالین حقوق کودک به آن اعتراض کردند، اما میخواهم بگویم نسبت دادن چنین مسائلی به کلیات کار کودکان چیزی جز شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت نیست. واقعیت کودکان کار را حالا دیگر همه می‌دانند، همه می‌دانند که فقر عامل اصلی کار کودکان است و آسیب‌های ریز و درشت دیگری را هم به همراه دارد و جای تعجب است که مسئولین محترم مسائل روشنی مثل این موضوع را کتمان کرده یا به مسائل حاشیه‌ای دیگری ربط می‌دهند. مشخص است که اگر خانواده‌ای توان مالی کافی داشته باشد و سرپرست خانواده بتواند به اصطلاح شکم زن و بچه‌اش را سیر کند هیچ‌وقت اجازه نمی‌دهد فرزندش در کوره پز خانه کار کند و یا در سطح شهر گل بفروشد. بهتر است مسئولین به جای پرداختن به چنین تعبیراتی، به فکر توانمند‌سازی سرپرست خانواده‌های کودکان کار باشند چون این تنها راه حلی است که می‌تواند کودکان را از چرخه کار خارج کند و به زندگی معمولی و کودکانه‌شان باز گرداند.