دور باطل مدیریت و مربیگری فوتبال

مارکار آقاجانیان، مربی سابق تیم ملی می‌گوید: «در فوتبال ایران عده‌ای اجازه نمی‌دهند کسی وارد چرخه مربیان شود.» اشاره مارکار به این موضوع است که در فوتبال باشگاهی و حتی رده‌های ملی با عده‌ای روبه‌رو هستیم که همیشه تیم دارند، حالا چه با تیم‌های قبلی نتیجه گرفته باشند یا نگرفته باشند. حرف‌های آقاجانیان واقعیت تلخ تسلط شبکه دلالی بر فوتبال ایران است. همان شبکه‌ای که همواره برای برخی مربیان تیم دارد، اما برای برخی دیگر که اتفاقاً هم دانش دارند و هم موفق بوده‌اند هیچ‌گاه تیم ندارد. حرف‌های آقاجانیان، اما در سطح بالاتر از مربیان در حوزه مدیریت فوتبال هم صدق می‌کند. اینکه فوتبال را مدیرانی می‌چرخانند که در یک چرخه زمانی مرتب می‌روند و می‌آیند. موفق باشند یا شکست خورده هم تفاوتی نمی‌کند درست مثل مربیان!
حرف‌های رئیس سازمان خصوصی‌سازی در خصوص دو مدیرعامل سابق استقلال، یعنی مصطفی آجرلو و علی فتح‌الله‌زاده همان انتقاد‌های آقاجانیان از چرخه معیوب مربیان فوتبال است. بنا بر آنچه علی قربانزاده عنوان می‌کند در زمان مدیریت این دو نفر مبالغ قابل توجهی در باشگاه استقلال گم شده است! مبالغ هنگفتی ارز که هنوز هم معلوم نیست چه بر سر آن‌ها آمده و به چه کسی تحویل داده شده است. نکته جالب‌تر اینکه هر دو مدیر هم هیچ پاسخ قانع‌کننده‌ای برای مفقود شدن این میزان قابل توجه پول و اوضاع آشفته استقلال ندارند. موضوع دو مدیرعامل استقلال زمانی جالب‌تر می‌شود که با استناد به حرف‌های رئیس سازمان خصوصی‌سازی متوجه شویم که هر دو با قید وثیقه آزاد هستند، آن هم وثیقه‌ای میلیاردی که اگر چنین وثیقه‌ای نبود قاعدتاً هم آجرلو و هم فتح‌الله‌زاده الان باید پشت میله‌های زندان بودند، اما آزادند و در حال نقشه کشیدن برای بازگشت به فوتبال، آن هم در شمایل مدیرعامل و نه چیز دیگر. اینجاست که باید دوباره به انتقاد‌های مارکار آقاجانیان توجه کرد.
مارکار از چرخه فاسد مربیان می‌گوید، اما فساد این چرخه آنجا نمایان‌تر می‌شود که به‌وضوح در سطح مدیریت فوتبال هم با این چرخه روبه‌رو هستیم. مگر نه اینکه مصطفی آجرلو بعد از جمیع افتضاحاتی که در استقلال به بار آورد گزینه مدیرعاملی فولاد شد! مگر یادمان رفته که علی فتح‌الله‌زاده در بازگشت‌های مکررش به فوتبال چگونه هر بار میلیاردها تومان ضرر به بیت‌المال زد و هر بار با ژست‌های خاص خودش و آدم‌های معلوم‌الحال اطرافش، پرمدعاتر از قبل برگشته و باز هم تا دلتان بخواهد به بیت‌المال ضرر زده است. نکته اینجاست که وقتی هیچ عزمی برای برخورد با این همه مدیر متخلف وجود ندارد و تازه وقتی هم تخلف آن‌ها محرز می‌شود با وثیقه‌های آنچنانی آزاد می‌شوند، چگونه می‌توان توقع داشت که چرخه مربیان و جابه‌جایی بازیکنان سالم باشد؟
مدیر فوتبال تخلف و بیت‌المال را حیف و میل می‌کند، اما خیالش راحت است که برخوردی صورت نمی‌گیرد. بنابراین می‌رود و نقشه می‌کشد که چگونه و با چه ترفند تازه‌ای به فوتبال برگردد.
مارکار آقاجانیان درست می‌گوید؛ در فوتبال ایران دست‌هایی در کار هستند تا تنها عده‌ای مربی سر کار و همیشه تیم داشته باشند، درست مثل تعدادی مدیر که با این همه پرونده فساد و مال مردم‌خوری همیشه برای بازگشت به فوتبال برنامه و نقشه دارند.