روزنامه جهان صنعت
1396/06/19
در آستانه اهدای جوایز جشنواره ونیز؛
گروه فرهنگ- چندین رسانه و منتقد سینمایی درباره فیلم «بدون تاریخ، بدون امضا» ساخته برادران جلیلوند با بازی نوید محمدزاده که در جشنواره فیلم ونیز حضور دارد، نقدهای مثبت نوشتند.ورایتی در یادداشتی درباره فیلم «بدون تاریخ، بدون امضا» ساخته وحید جلیلوند به تهیه‌کنندگی علی جلیلوند که از ایران در جشنواره فیلم ونیز حضور دارد، نوشت: «بدون تاریخ، بدون امضا» یک درام ایرانی خوش‌ساخت با نقش‌آفرینی‌های فوق‌العاده است و با وجود چند حفره داستانی، تا پایان خوب پیش می‌رود. یک پزشک قانونی به شدت درگیر وسواسی ذهنی میشود چون فکر می‌کند ممکن است باعث مرگ یک کودک شده باشد.
این فیلم که از ساخته قبلی کارگردانش وحید جلیلوند ساختار دقیق‌تر و حساب‌شده‌تری دارد، به اکتشاف در پاسخ به پرسش‌هایی در مورد گناهکار بودن و مسوولیت‌پذیر بودن در میان دسته‌ای از مردم می‌پردازد که همیشه در لبه قانون زندگی می‌کنند.
یک نقش‌آفرینی تمام‌عیار از نوید محمدزاده که در فیلم «ناهید» هم توانست در جشنواره فیلم فجر جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل را کسب کند، در فیلم «بدون تاریخ، بدون امضا» دیده میشود و هسته احساسی فیلم را شکل می‌دهد.
جایگاهی که این فیلم توانسته در فستیوال ونیز به دست آورد، در کنار جایزه‌ای که جلیلوند در جشنواره فجر به عنوان بهترین کارگردان کسب کرد، می‌توانند باعث شوند فستیوال‌های دیگر هم جذب این فیلم شوند.
داستان فیلم از جایی شکل می‌گیرد که دکتر کاوه نریمان (امیر آقایی) که شب به سمت خانه‌اش رانندگی می‌کند، توسط یک راننده بی‌احتیاط از جاده منحرف میشود و به یک موتوری می‌زند. مسافران این موتور یعنی موسی (محمدزاده) و همسرش لیلا (زکیه بهبانی) آسیبی جدی نمی‌بینند اما ممکن است ضربه‌ای آرام به سر امیرعلی هشت ساله وارد شده باشد.
نریمان که به خاطر تمام شدن بیمه‌اش نمی‌خواهد به پلیس زنگ بزند، پیشنهاد می‌دهد خانواده را به بیمارستان ببرد اما موسی قبول نمی‌کند. چند روز بعد نریمان نام امیرعلی را در میان مردگانی که به محل کار او آورده شده‌اند، می‌شنود. مشخص میشود پسر مسمویت غذایی حاد داشته و همین دلیل مرگ او بوده است. وقتی این مساله را به والدینش می‌گوید، آنها متوجه می‌شوند که احتمالا این به خاطر مرغی بوده که موسی از یک کارخانه خریده است.
این حس گناه باعث میشود او کنترل خود را از دست بدهد و در بهترین صحنه فیلم، به کارخانه می‌رود تا با خشم با کسی مواجه شود که مرغ را به او فروخته است. در عین حال نریمان هم با حس گناه خود دست‌وپنجه نرم می‌کند و با وجود اینکه می‌داند در نهایت مسمومیت، دلیل مرگ پسر بوده، دلیل فوری‌ترش گردن شکسته او از این سانحه بوده است.
جذبه احساسی تمام شخصیت‌ها طی بحران‌هایی که پشت سر می‌گذارند، قابل لمس است، مخصوصا اندوه پر از خشم لیلا و درد له‌کننده موسی. هر چهار بازیگر اصلی فیلم درجه یک هستند اما محمدزاده است که با صحنه کارخانه مرغ بهترین نقش‌آفرینی را به نمایش می‌گذارد و مونولوگ درمانده‌اش یک کیفیت حماسی شکسپیری به خود می‌گیرد.
روزنامه انگلیسی‌زبان فایننشال تریبون در مطلبی درباره حضور فیلم ایرانی «بدون تاریخ، بدون امضا» در جشنواره فیلم ونیز نوشته است: فیلم سینمایی ایرانی «بدون تاریخ، بدون امضا» کارگردانی‌شده توسط وحید جلیلوند و تهیه‌شده توسط علی جلیلوند دوم سپتامبر در هفتاد و چهارمین جشنواره فیلم ونیز اکران شد و منتقدان مشهوری از ورایتی و هالیوودریپورتر را شگفت‌زده کرد.
این فیلم در بخش مسابقه افق ها؛ بخش اختصاصی فیلم‌هایی که نماینده آخرین دستاوردهای زیبایی‌شناسی بین‌المللی سینما هستند، در کنار دیگر فیلم ایرانی «ناپدید شدن» اثر علی عسکری و ۱۷ فیلم دیگر از اقصی نقاط جهان به رقابت می‌پردازد.
«بدون تاریخ، بدون امضا» برای اولین بار فوریه امسال در جشنواره سی و پنجم فیلم فجر به نمایش درآمد و در ١١ رشته کاندیدا شد که سه جایزه از جمله بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر مکمل مرد و بهترین صداگذاری را از آن خود کرد.
جی وسبرگ دوم سپتامبر در هفته‌نامه آمریکایی ورایتی نقدی را منتشر کرد که فیلم را خوش‌ساخت و با درامی به درستی اجرا‌شده توصیف کرد و البته مکاشفه‌ای در باب چیستی جرم و مسوولیت‌های آن در جامعه.
او در ستایش بازیگران نوشت: تمام چهار بازیگر اصلی در بهترین فرم‌شان هستند اما این محمدزاده است که توجه‌ها را در صحنه مرغداری جلب می‌کند آن هم هنگامی که مونولوگ‌هایش حماسی و مستاصل‌اند؛ توفانی از کلمات که درد و خشم را به جای درد جسمانی پرتاب می‌کند و کیفیتی شکسپیرگونه دارند. فیلم در این لحظات عمق بیشتری پیدا می‌کند اما همچنان تمام کلمات قدرتمندند.
دبورا یانگ از مجله هالیوودریپورتر که دوستدار سینمای ایران نیز هست در رسانه خود نوشته است: سینمای ایران به جلب کردن توجه تماشاگران در فستیوال‌ها ادامه می‌دهد و وحید جلیلوند با دومین فیلم سینمایی‌اش «بدون تاریخ، بدون امضا» مورد تشویق فراوان قرار گرفت.
او اعتقاد دارد که فیلم با حساسیت و سبک فوق‌العاده ساخته شده است و داستان تقابل بین طبقه فقیر و غنی است.
یانگ نوشته است: فیلم لذتی بصری است. تصاویر سیاه و سفید با ردپاهای ضعیف از رنگ. طراحی صحنه و لباس تاثیرگذار که در خلق شخصیت‌ها و آماده کردن زمینه برای شکل گرفتن داستان در هماهنگی با موسیقی تاثیر به سزایی داشته است.
اولین فیلم کارگردانی شده توسط جلیلوند، «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» برنده جایزه اینترفیلم و جایزه منتقدین بین‌المللی (فیپرشی) از هفتاد و دومین دوره فستیوال سال ۲۰۱۵ شده است.
جشنواره هفتاد و چهارم ونیز از ۳۰ آگوست در این شهر زیبا و توریستی آغاز شده و تا ۹ سپتامبر ادامه داشت.
سایر اخبار این روزنامه
بحران به بانک مرکزی می‌رسد
انتقاد بخش‌خصوصی از دور باطل سیاست‌های دولت؛
17 شرکت خارجی عازم ایران؛
تعیین‌تکلیف حساب‌های بدون گردش مالی
چالش آب و هوایی گریبانگیر ترامپ
آمریکایی‌ها آرزوی بازدید از مراکز نظامی ایران را به گور خواهند برد
در آستانه اهدای جوایز جشنواره ونیز؛
یک شبانه‌روز با راننده‌های شهرستانی اپلیکیشن‌دار در تهران؛
جامه عمل
توریست مدل 1950، سالم
خروج از برجام، کمکی به آمریکا نمی‌کند
تحلیل «جهان‌صنعت» از چشم‌انداز بازار مسکن؛
بررسی راهبرد ترامپ علیه ایران
رونق بورس پایدار میشود؟
بیکاری؛ تعمیق شکاف دولت و ملت
بیکاری؛ تعمیق شکاف دولت و ملت
رفع موانع یکسان‌سازی نرخ ارز
رفع موانع یکسان‌سازی نرخ ارز
