پولتیک پوتین!

مگر عجیب‌تراز این گزاره هم ممکن است:«زند باد پوتین!» ما ایرانی‌ها‌ اصولا هیچ وقت خاطره خوشی از روس‌ها‌ی سرد مزاج نداشتیم.چه در تاریخ معاصر و چه پیشتر، همواره این جماعت به ما بسان یک ابزار خوب برای رسیدن به امیال خود سود برده‌اند.
بهرحال در فعل و انفعالات سیاسی در دنیا، برای کرملین، تهران کارت بازی خوبی بوده تا بتواند از غرب امتیاز بگیرد.بی‌انصافی و غلو نیست اگر مدعی شویم در بازگشت مسکو به روزهای خوب خود از منظر ظهور و بروز بین‌المللی، ایران نقش بسزایی داشته و در قبال خصمی که میان تهران و دنیای غرب همواره در طول سال‌ها‌ی گذشته وجود داشته روس‌ها‌ بیشترین سود ممکن را برده‌اند.
مظهر تام و تمام این سوء استفاده، نیروگاه بوشهر است. مسکو از سال 1374 که رسما پروژه نیروگاه بوشهر را در دست گرفت تا سال 1390 که اعلام کرد این نیروگاه به اتمام رسیده بارها و بارها با زمان به
پایان رساندن آن بازی کرد و با وعده‌ها‌یی که


می‌داد سعی می‌کرد هم مسئولان ایرانی را راضی نگه دارد و هم دل غرب را به دست بیاورد. بطوریکه در سال‌ها‌یی که فشار هسته‌ای بر کشور فزونی می‌یافت روس‌ها‌ تلاش می‌کردند از سرعت پروژه
بکاهند.
علی الحال این مقدمه کوتاه گفته شد که عرض کنم پوتین و سیستم تصمیم گیری در روسیه منفعت محور است.درست مثل باقی نظام‌ها‌یی که سیاست خارجی شان به گونه‌ای تنظیم شده تا بهترین و بیشترین سود را نصیب مردم خود کنند.برای
پی بردن بیشتر به این مهم شاید لازم است تمام توافقات و جزئیات جلسه چهارشنبه شب گذشته میان پوتین و نتانیاهو بررسی شود.این جلسه در مسکو برگزار شد و پس از پایان آن برخی رسانه‌ها‌ی مطرح دنیا اعلام کردند که یک منبع عالی رتبه در تل‌آویو اعلام کرده، روسیه و رژیم صهیونیستی یک کار گروه مشترک با حضور تعدادی از کشورها برای بررسی مسئله‌ خارج کردن نیروهای خارجی از سوریه تشکیل خواهند داد.بر اساس گزارش خبرگزاری ایسنا منبع یاد شده از ارائه جزئیات بیشتر درباره‌ این کار گروه و یا کشورهایی که به آن ملحق خواهند شد، خودداری کرده است.پس از نشر این خبر عده‌ای در داخل مدعی بودند که این خبر بیشتر خبرسازی است برای اینکه مدعی شوند تهران منزوی شده است.اما روز گذشته این بار نه یک مقام اسرائیلی و
یا یک رسانه وابسته به آمریکا بلکه
رئیس جمهور روسیه جزئیات این توافق را عیان کرد و گفت:« در خصوص کارگروه‌ها ما ایده‌ای در زمینه تشکیل ساختاری عملی و بین‌المللی برای عادی سازی اوضاع سوریه بعد از نابودی آخرین کانون‌های تروریستی داریم و قبل از هر چیز سوریه و رهبری آن و احتمالا مخالفان، دیگر گروه‌های مربوطه و کشورهای منطقه را نیز در برمی‌گیرد.»
به گزارش ایسنا، پوتین اظهار کرده است که «این طرح بر لزوم خروج تمام نیروهای خارجی از سوریه و بازپس‌گیری موسسات دولتی و حفظ تمامیت ارضی سوریه تاکید دارد.»وی خاطرنشان کرده است: «این طرح همسو با موضع روسیه درباره پایان دادن به درگیری‌ها در سوریه است و در دستور کار دیدار من با بنیامین نتانیاهو مطرح شد.»
نکته‌ای که به آن اشاره شده و خروجی جلسه پوتین و نتانیاهو است روشن است و نیاز به تحلیل خاصی ندارد.به عبارت ساده برخلاف آنکه برخی تصور می‌کنند روس‌ها‌ برای ما تخم دو زرده می‌کنند و در منطقه حامی
سیاست‌ها‌ی ما هستند، بنابراین باید در آغوش شرق قرار بگیریم. پوتین و امثال او به شدت منفعت طلب هستند.البته اقتضای سیاست همین است.او رئیس جمهور کشوری است و ملزم است از طرق مختلف و بهره گیری از ابزارهای موجود حافظ منافع ملی کشورش باشد.فلذا نباید عده‌ای اینجا خرده بگیرند از او و بگویند «این هم از پوتین...».خیر.به قول معروف در دیپلماسی ما دوستان و دشمنان دائمی نداریم و فقط لزوم رسیدن به منافع اصلی دائمی است.
فراموش نباید کرد، در حالی روابط این دوکشور گرم تفسیر می‌شود که شهریور ماه سال جاری 30 نظامی روسی در سوریه به دلیل سلسله اشتباهاتی که بانی آن اسرائیل بود کشته شدند.اما با این حال پوتین خیلی سریع با موضع گیری‌ها‌یی که داشت تلاش کرد تنش‌ها‌ میان تل آویو و مسکو را کنترل نماید.
می خواهم عرض کنم؛ بنابراین پربیراه نیست اگر بگوییم پوتین سیاستمدار و دیپلماتی قابل است. وی هم اکنون هم در تهران طرفدار و پایگاه دارد و هم در طرف مقابل تهران!چرا که پوتین توانسته با اصل دیپلماسی همزمان هم ایران را راضی نگه دارد و هم طرف مقابل ایران را. و
جالب تر آنکه‌ همزمان از این دو امتیازات لازم را نیز بگیرد.شاید لازم است رویکرد رئیس جمهور روسیه اینجا بیشتر و بهتر تبیین شود.