خودروی گران بومی بی کیفیت

اینکه مردم چاره ای جز استفاده از خودروی داخلی را ندارند واقعیتی است که مدتهاست بر همگان مبرهن شده اما یک مقایسه ساده کافیست تا متوجه شویم که حتی یک خودروی خارجی با کیفیت و مستحکم، در مقایسه با خودرویی که گرانتر و بی‌کیفیت است تا چه حد مزایای بیشتری دارد.
امروزه در جهان خودروهای ارزان و با کیفیت زیادی تولید می‌شوند که به مشتری حق انتخاب می‌دهد و در کمتر جایی این موضوع مصداق دارد که همه‌چیز در انحصار یک یا دو شرکت خودروساز باشد و مردم هم ناچار به استفاده از آنها باشند.
با پیشرفت تکنولوژی و روشنگری‌ها‌ی فضای مجازی ، دانش و آگاهی مردم هم افزایش یافت و دریافتند که خودروهای ارزان و با کیفیتی هستند که به علت انحصار دولتی، مردم از دسترسی به آنها محروم هستند. بی شک در شاخص تولید ملی هر کشوری صنعت خودرو سازی نقش موثری ایفا می‌کند. در حال حاضر کشورهایی چون چین، کره، و ژاپن صنعت خودروسازی پیشرفته ای دارند که در کنار صنعت شان واردات خودرو هم انجام می‌دهند در نتیجه مردم این کشور مجبور به خرید خودروهای انحصاری داخلی نیستند.
هندی‌ها‌ نیز به عنوان کشوری که در صنعت خودرو و قطعه سازی پیشرفت‌ها‌ی زیادی داشته‌اند طی چند سال اخیر تولید خودروهای سبک با کیفیت را آغاز کرده‌اند. مثلا با همین قیمت فعلی اعلام شده برای پراید می‌توان از کمپانی‌ها‌ی کشورهای در حال توسعه چون هند، خودروی با کیفیتی را وارد کرد.


موضوعی که در بازگذاشتن دست مردم به انتخاب خودروی با کیفیت اهمیت دارد این است که معمولا خودروهایی که تماما ساخت خارج هستند و برای مصرف، وارد کشور می‌شوند از کیفیت و استحکام بیشتری برخوردار هستند؛ مثلا پراید‌ها‌ی تولید سال72 تا 75 شمسی بهترین نوع پراید‌ها‌ هستند که با پراید‌ها‌ی تولیدی سالهای اخیر که مونتاژند، تفاوت کیفیت قابل ملاحظه ای دارند.
زمانی که رنو و پژو در ایران تحت لیسانس تولید می‌شدند کیفیت آنها با خودرویی که مستقیم از کارخانه تولید کننده در خارج وارد ایران می‌شدند تفاوت معنادار داشت. همین حالا نیز اگر " لادا" بخواهد با همکاری خودروساز داخلی مبادرت به تولید خودرو کند شاید کیفیت آن با اصل آن چیزی که در روسیه ساخته می‌شود تفاوت زیادی داشته باشد؛ چون خودرویی که تحت مدیریت سازمان دولتی تولید می‌شود قطعاآن کیفیت لازم را ندارد.
یکی از علل سیر نزولی کیفیت خودرو‌ها‌ در ایران که طی سالهای اخیر مشهود بوده این است که قطعات خودرو بجای ورود از کشورهای صنعتی اغلب با مهندسی معکوس، داخلی سازی شده‌اند که نتوانستند کیفیتی در حد قطعات اصلی داشته باشند.
ضروری است به این نکته مهم توجه شود که هزینه تولید خودرو در ایران به علت عدم دسترسی به تکنولوژی و اتکای بیش از حد به نیروی انسانی و همچنین مداخلات دولتی بسیار گران است و در نتیجه دقت کافی و نظارت لازم نیز وجود ندارد؛ به همین لحاظ است که تولید خودروی داخلی گران تمام می‌شود و ساختار موجود به خاطر حفظ منافع خود اجازه نمی دهد خودروی ارزان با کیفیت پا به عرصه رقابت با خودروی انحصاری گران و بی کیفیت بگذارد.