امیر حسین ذاکری ‪-‬ دوست رفیق و همکار گرامی ماامروز زنگ زده

می گوید نمی دونی چقدرمورد توجه اصحاب رسانه فرنگی واقع شدم دوباره خبرنگار یکی از شبکه‌های خارجی یعنی هیومر نیوز
( خبرهای طنز) باهام تماس گرفت .منم اعصابم
داغون بود چون بدهی زیاد دارم قسط و اجاره و ... دارم بهش گفتم مصاحبه نمی کنم چون اعصاب ندارم چون که پول ندارم . می خوای مصاحبه کنی شماره کارت می دم چند میلیارد واریز کن مصاحبه می کنم. (تو دلم گفتم فوقش برخی رسانه‌ها می گن مواجب از اجنبی گرفته. همینجوری هم نگرفته به ما میگن مواجب بگیر اجنبی بزاز یه بار بگیریم دلمون نسوزه) خلاصه طرف قبول کرد مبلغ واریز شد. این فرنگی‌های ناقلا برای رسیدن به اهدافشون چه پولایی خرج می کنند.خبرنگاره پرسید نظرتان در مورد اینکه ناراندا مودی نخست وزیرهند در دیدار با ترامپ گفته: بی‌نهایت خوشحالم با یکی از بزرگترین، وفادارترین و فداکارترین دوستان آمریکا، دیدار می‌کنم، چیست؟
گفتم: نمی دونم اما هر کی را تو یه قبر می زارند


من نمی تونم جای او حرف بزنم اما اگه من الان تو مقرسازمان ملل در نیویورک بودم جای او می گفتم: بی نهایت ناراحتم با یکی از بدترین، بی وفاترین، خطاکارترین و به قول برخی سناتورهای آمریکایی:" خطرناکترین" روسای جمهوری آمریکا دیدار می کنم.
وی خندید و سوال کرد: بسیاری از تحلیلگران آمریکایی وی را فردی دمدمی مزاج می دانند
نظر شما در این مورد چیست؟ گفتم: ننه ام
خدا بیامرز می گفت:" گذارت به آدم
دمدمی مزاج نیفته که مزاجت رو به هم
می ریزه." بعدش مثل احمدی نژاد که گاهی تو مصاحبه‌ها خودش از خبرنگار سوال می‌پرسید یا سوال را با سوال پاسخ میداد گفتم: ببخشید چرا مردم شما تو گزینه‌های بد و بدتر، بدتر یعنی یک آدم دمدمی مزاج رو
انتخاب کردند؟ طرف لبخندی زد و سپس گفت: در هنگامه دیدارها در مقر سازمان ملل در نیویورک هستیم. چه نظری پیرامون آن دارید؟ عرض کردم:
کزین دیدارها، زین گفتگوها - نشست و
حرف زدن‌ها و سخن‌ها
چه سودی آورد بهر جهان را – چه سوغات آورد این جور نشسست‌ها
اگه غیر از ترامپ شخصی دگر بود – مدارا با جهان در کار او بود
چه "محفل انسی" می شد این نشست‌ها – خلاص میشد جهان ازاین تنش‌ها
کجایی اوباما جایت چه خالیست- مرا زین گونه محفل‌ها امید نیست!
طرف دیگه نخندید، نمی دونم چرا!