«تله خانوادگی» آفت سازمان‌ها

اصولا دنیای امروز دنیای تخصص‌هاست؛ علوم اجتماعی و مدیریت نیز از این مسئله مستثنی نیست، مدیری که در یک سازمانی کار می‌کند باید بر کارکردهای آن سازمان اشراف داشته باشد و نظریه‌ها و قوانین آن را درک کند، این درک و آموزش هم باید مستمر باشد. امروز می گویند هیچ موفقیتی بدون آموزش میسر نیست. آموزش مستمر باید همواره در دسترس مدیران باشد و ضمن این باید همیشه برنامه‌های بلند مدت در زمینه‌های اجتماعی و زیست محیطی داشته باشیم و این طور نباشد که منتظر
بایستیم تا اتفاقی رخ دهد بعد بخواهیم
برای آن اقدام کنیم. باید پیش از حادثه ای
پیش بینی‌های لازم صورت بگیرد و احتمالات در نظر گرفته شود. مدیران ارشد باید مهارت‌های پیش‌بینی داشته باشند و آینده را پیش بینی کنند و متناسب با آن تمهیدات لازم را در مواجهه با آن‌ها به کار گیرند.


متاسفانه یکی از بزرگ ترین مشکلات سازمان‌های ما تله‌های خانوادگی است، تله‌های خانوادگی یکی از بیماری‌های بسیار مهلک سازمانی است، کسی که در راس سازمانی قرار می گیرد خانواده‌اش را در بخش‌های مختلف به کار می گیرد و همین امر نیز گاهی سبب می‌شود تا رشوه و اختلاس و سایر مفاسد اقتصادی رشد می کند. مدیران باید بر اساس شایستگی‌ها و تخصص‌هایشان انتخاب شوند نه بر اساس روابط خانوادگی و قومی قبیله‌ای. در مسائل مربوط به علوم انسانی همه به خودشان اجازه می دهند که به مسئله ورود پیدا کنند و اظهارنظر کنند اما کسی به آن‌ها تذکر نمی دهد که علم این مسئله را ندارید، بنابراین دخالت نکنید. من در طول این سال‌ها هیچ گاه ندیدم مدیری بگوید من را به این سازمان نفرستید من تخصص آن را ندارم! بعضا دیده شده که برخی مدیران در سازمان‌های فرهنگی، هنری، اجتماعی و اقتصادی سابقه مدیریت دارند. چطور
می شود که یک نفر در تمام این حوزه‌ها تخصص داشته باشد؟
ما مسئله مدیریت را جدی نگرفته ایم و به همین دلیل هم هست که در موارد مختلف با بحران‌های مختلف رو به رو می شویم. به نظر می رسد تا کنون هر چه که خسارت دادیم ناشی از ضعف شدید مدیریت است. اگر مدیران متخصص سر کار بودند تا این حد آسیبهای اجتماعی رشد نمی کردند. واقعیت این است که با 80 میلیون جمعیت نباید میلیونی پرونده قضایی داشته باشیم! این نشان می دهد که همه ما درگیر مشکلاتی هستیم که اگر مدیریت درستی صورت می گرفت
هیچ وقت با آن‌ها رو به رو نمی شدیم.
مدیریت‌ها متناسب با تخصص جایابی
نمی شوند. مهمترین جراحی که باید در مدیریت بحران صورت بگیرد جراحی تله خانوادگی است. فامیل گرایی باید کنار گذاشته شود اما متاسفانه این موضوع جدی گرفته نمی شود.
همین می شود که ما بعد از چند سال می بینیم که بخش زیادی از سازمانی به خاک سیاه نشسته و بیشتر بودجه آن از دست رفته است. ما شدیدا به مدیران لایق و کاردان نیاز داریم و این موضوع باید جدی گرفته شود تا حلقه‌های خانوادگی باز نشود، اختلاس‌های میلیاردی
از بین نخواهد رفت.