تفرقه اصولگرایی به نفع اصلاح طلبان ؟

این روزها به نظر می آید که اصولگرایان با اطمینان از پیروزی خودشان درانتخابات اسفندماه ، به دلیل افول آرای مردمی ، به رقابت‌های درونی روی آورده اند به نحوی که سخن از ارائه چند لیست اصولگرایی در تهران هم زده اند.
وحدت در هر جریان سیاسی یک عامل مهم برای رسیدن به موفقیت در انتخابات است، برای همین هم اصلاح طلبان بعد از تجربه های تلخی که در شورای شهردوم داشتند، استراتژی اجماع‌سازی را از سال 92 در پیش گرفتند و موفق هم بودند. درهمین انتخابات نیز این استراتژی را در پیش گرفتند. این مزیت ما نسبت به اصولگرایان است که نتوانسته اند با وجود طرح های مختلف مانند جمنا و... به آن دست پیدا کنند. طبعا این تفرقه و تشتت به زیان آن ها تمام خواهد شد. آن هم فارغ از اینکه در حال حاضر مردم نسبت به صندوق رای چه حسی داشته باشند و چه عکس العملی از خودشان نشان دهند .
اگرچه وضعیت در حال حاضر از نظر مشارکت عمومی بد پیش بینی می شود،اما اینگونه نیست که این موضوع، امتیازی برای اصولگرایان محسوب شود، چون برای آن ها نیز ریزش آرای زیادی وجود دارد در همین حوادث اخیر عدم اقناع در تصمیم‌گیری و نحوه بر خورد با این حوادث تا حدزیادی به پایگاه اصولگرایان هم ضربه وارد کرده است، کاهش مشارکت در آن جبهه نیز پیش بینی می شود و نظر سنجی ها هم تاکنون همین را نشان داده است. دراین میان فارغ از این که وضعیت جامعه رای ما چیست تشتت در بین اصولگرایان می تواند تاثیر منفی در جبهه اصولگرایان بگذارد و قطعا همین طور می شود . در مقابل، اصلاح‌طلبان به اجماع خواهند رسید و همچنان که در سه دوره گذشته نیز به اجماع رسیده بودند دراین انتخابات نیز به این هدف خودشان نائل می شوند . نکته آخر اینکه همچنان معتقدم اینکه یک جناحی به نام اصولگرایان تندرو در چنددروه از مجلس و دولت توانستند قدرت را دردست بگیرند حاصل کار خود این جماعت نبود، بلکه حاصل کار مجموعه اصولگرایان و حاصل نوعی بی عملی و یا تفرقه میان اصلاح‌طلبان بود . ازهیمن رو درانتخابات کنونی هم اعتقاد دارم که اگر تندروها جدای از سایر اصولگرایان شوند علی رغم چگونگی مشارکت مردم نمی توانند به مجلس راه یابند بلکه بازهم میبایست جزوی از لیست اصولگرایی باشند تا اکثریت را به دست آورند.