جوانان امروز را ما پرورش دادیم

جعفر بای‪-‬ انسان به عنوان یک پدیده پیچیده خلقت ظرافت‌ها و ویژگی‌های خاصی دارد که باید مورد توجه قرار بگیرد. به عنوان مثال موجودی است که همه حوادث پیرامونی می‌تواند در آن تاثیر بسزایی بگذارد و اتفاقات در ضمیر او تاثیر می‌گذارد شاید این تاثیرها به فوریت خودشان را نشان ندهند و یا نتوانند واکنش‌های دریافتی را بلافاصله به صورت واکنش ابراز کنند اما زیبایی خلقت همین کنش‌های دریافتی است. حوادث که انسانها در طول روز مشاهده می‌کنند در فایل شخصیتی آنها به گونه‌ای ذخیره می‌شود که گاهی اوقات فوران می‌کند البته هر کس در ذخیره سازی فایلهای شخصیتش اندازه ای دارد. از طرف دیگر نوع واکنش‌ها نیز متفاوت است. گاهی اوقات کنش‌های ذخیره شده می‌توانند کشنده و گاهی اوقات می‌توانند آرام و منظم ‌باشند.
اما این موضوع قابل پیش بینی نیست. جامعه ما نیز در هفته‌های گذشته با حوادث و اتفاقاتی روبه رو بوده است که آسیب‌هایی را به بدنه جامعه وارد کرده و باید زمان بگذرد تا بتوانیم با این مسائل کنار بیاییم.
با این حال در چند روز اخیر شاهد اتفاقاتی بودیم که بسیار غم انگیز بود؛ مثل شلیک چند جوان در افسریه که به موجب آن یک نفر فوت و دو نفر زخمی‌شدند. می‌خواهم بگویم لحظه انفجار خشم قابل پیش بینی نیست و ما باید تلاش کنیم تا عواطف و احساسات روحی و روانی جامعه به بازی گرفته نشود.
متاسفانه آستانه خشم اجتماعی در جامعه ما در حال پایین آمدن است و این موضوع اگر از حد بگذرد خرابی های زیادی را به دنبال


خودش دارد.
خشم عمومی با هیچ چیزی قابل کنترل نیست مگر اینکه دلجویی اتفاق بیفتد و آرامش اجتماعی به نوعی از دل جامعه دربیاید، خیلی‌ها تصور می‌کنند جامعه است دیگر، هر نوع رفتاری که بکنند را فراموش می‌کند اما این طور نیست چون جامعه حافظه تاریخی بسیار پیچیده، دقیق و درستی دارد جامعه همه دریافتی‌ها را محاسبه می کند به تسویه می‌نشیند، جوانانی که امروز به اسم اراذل و اوباش در خیابان‌ها رعب و وحشت ایجاد می کنند جوانان همین جامعه هستند و ما پرورش دهندگان آن ها هستیم. جوانی که چاقو و اسلحه می کشد و دیگران را زخمی می کند را ما در جامعه پرورش داده‌ایم و باید نسبت به آن ها مسئول باشیم. آستانه خشم در جامعه ما به شدت پائین است و یکی از اساسی‌ترین دلایل آن هم بیکاری جوانان است. بیکاری سبب می‌شود تا آن ها صبوری خودشان را از دست بدهند و در هر موردی به پرخاش بپردازند. البته عوامل دیگری هم در این مورد نقش دارند اما مهمترین آن ها بیکاری و نبود اوقات فراغت برای جوانان است. مسئولان باید نسبت به این موضوع دقت بیشتری به خرج بدهند چرا که این موضوع در آینده عواقب بدی را به همراه خواهد داشت.