عزت ملی و ذلت ورزشی

مجید ابهری‪-‬ ورزش یکی از رشته‌های سلامت ساز روح و جسم افراد جامعه است و به مصداق یک شعر معروف: ز نیرو بود مرد را راستی، ز سستی کژی زاید و کاستی ، است. ورزش علاوه بر سلامت روح و روان با تقویت روحیه وحدت و همبستگی در جامعه می‌تواند به عنوان یکی از اهرم‌های اصلی اجتماعی به کار گرفته شود. یکی از اصلی‌ترین ورزش‌های مطرح و پرطرفدار در کشور ما و در اکثریت جوامع، فوتبال می‌باشد که در جامعه ما این ورزش با سیاست آمیخته شده و گاه مسائلی به وجود می‌آید که موجب تاثر ورزش دوستان،
دولتمردان و متولیان ورزشی می‌گردد. چندی پیش
عربستان سعودی با چند کشور خلیج فارس تلاش کرد تا برای خود اتحادیه‌ای در شرق
خلیج فارس در زمینه فوتبال ایجاد کرده و ایران را از دایره آن خارج کند که البته با گفتگوها، رفت و آمدها و تلاش‌های دیپلماسی ورزشی، موفق به رسیدن به اهداف خود نشد. AFC یا کنفدراسیون ورزشی آسیا و منطقه خلیج فارس هیئتی است که ایران نیز عضو آن می‌باشد و اخیرا با تصمیم‌گیری‌های پشت پرده و لابی‌های کشورهای عربی به سرکردگی عربستان، ایران از میزبانی تیم‌های لیگ آسیا محروم و قرار شده که بازی‌ها در کشوری غیر از کشور خودمان برگزار گردد. واقعا معلوم نیست هدف عربستان از این حرکات چیست؟ طبعا انزوای ورزشی ایران و شکستن روحیه قهرمانی و پهلوانی ورزشکاران ایرانی و همین طور ضعیف کردن ایران در میادین از اهداف اصلی کشور عربستان و هم‌پیمان‌های او می‌باشد. سرکردگان AFC ایران را کشوری ناامن قلمداد کرده و ادعا کرده‌اند که امنیت ورزشی در ایران وجود ندارد، بنابراین تیم‌ها باید در کشور ثالث به میدان روند. کسی نیست از این آقایان


غرض ورز بپرسد در زمان جنگ تحمیلی و
در گیر و دار بسیاری از مسائل سیاسی داخلی، خارجی و منطقه‌ای آیا لطمه‌ای به ورزشکاران یا مسابقات ورزشی وارد شد؟
بی‌ادبی بعضی از تماشاچیان به ورزشکاران ایرانی در میادین غیرایرانی یکی از حرکت‌های ناخوشایند برخی از میزبانان در منطقه خلیج فارس است. اما کشورهایی که روی هم یک استان ایران هم نمی‌شوند چگونه به خود حق می‌دهند که برای ملت بزرگ ایران و قهرمانان ورزشی ما تصمیم‌گیری نمایند، البته پول و سرمایه این کشورهای کوچک و پرداخت هدیه‌های مختلف به برخی از مسئولان، آنها را در این ‌گونه زمینه‌ها خلع سلاح می‌کند و اجازه می‌دهد تا نظرات خود را به تشکل‌های ورزشی تحمیل نمایند. درست است که همه ما به قهرمانی جوانان ایرانی علاقمند و مشتاقانه پیگیر مسابقات هستیم، اما وقتی صحبت از عزت ملی به میان آید حاضریم تمام مسابقات را تحریم کرده و به جای رفتن به سایر کشورها آنهم بدون علت خاص در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکنیم .طبعا عدم حضور تیم‌های قدرتمندی مثل ایران که این بار 4 تیم باید از کشور ما در این
مسابقات شرکت کند باعث بی‌رونق و کم رونق شدن
مسابقات و حتی کاهش تماشاگران خواهد شد.
دستگاه دیپلماسی ما که با قدرت تمام در مقابل قدرت‌های بزرگ ایستاده و اجازه نداده که معیارها، ارزش‌ها و محورهای سیاسی و انقلابی ما لطمه ببیند این بار نیز باید با قدرت در مقابل کنفدراسیون فوتبال ایستادگی کرده و اجازه ندهد که نظرات بچه‌گانه و کینه‌توزانه آنها به ما تحمیل گردد. عربستان که در سیاست‌های منطقه‌ای بازنده مطلق بود، با هزینه کردن پول‌های نفت خود می‌خواهد ایران را در انزوا قرار دهد و باعث تضعیف روحیه ورزشکاران و جوانان ایرانی گردد. اگر قرار بود ایران قدمی از معیارها، ضوابط و ارزش‌های انقلابی خود عقب‌نشینی کند...
به امتیازات چشم‌گیری دست می‌یافت اما دولتمردان ایران حاضر نشدند به بهای مال دنیا دست از آرما‌ن‌ها و ارزش‌های ارزشمند خود بکشند. حالا هم این کشورها با قصد توهین به ورزشکاران ایرانی تصمیم گرفته‌اند مسابقات در ایران را لغو کرده و به میادین کشورهای خود ببرند. در این صورت در کمال قدرت و صلابت ما نیز اجازه نمی‌دهیم فرزندانمان به میادین موردنظر آنها رفته و مورد توهین قرار بگیرند. حالا نوبت دستگاه دیپلماسی، وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال می‌باشد که باید جوانمردانه وارد میدان شده و اجازه ندهند نظرات کوچک آنها به ما تحمیل گردد. ما شکست عزتمندانه و مشارکت نکردن در این‌گونه مسابقات را به انواع جام‌ها و جوایز ترجیح می‌دهیم اما قدمی از معیارها و ارزش‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ورزشی خود عقب‌کشی نمی‌کنیم .باید این کشورها بدانند که ایران به عنوان ابرقدرت منطقه، خاورمیانه وخلیج فارس حق دارد در مورد مسائل به این مهمی قوی‌ترین نظر را ارائه دهد.