نکاتی درباره ممنوعیت انتشار مطبوعات

دستوري که درخصوص عدم‌چاپ رسانه‌هاي کاغذي و مکتوب صادر شده نه‌تنها براي روزنامه‌ها و مطبوعات ضرر دارد بلکه براي فرهنگ هم مضر است. اگر آقايان فکر مي‌کنند فضاي مجازي به تنهايي مي‌تواند جبران مافات کند و آگاهي‌هاي لازم را به جامعه تزريق کند و نيازي به روزنامه نيست، اشتباه مي‌کنند. در کشور‌هاي پيشرفته سال‌هاي سال است که فضاي مجازي وجود دارد اما روزنامه‌ها هم به قوت خود باقي هستند؛ يعني نبايد برخي دستگاه‌ها فکر کنند که مردم به روزنامه نياز ندارند. امروزه واقعا روزنامه در مقابل بسياري از اجناسي که در فروشگاه‌ها به فروش مي‌رسد از ارزش پايين‌تري برخوردار است؟ کاملا پيداست که سياستگذاران اعتقادي به اهميت روزنامه ندارند و از تاثيرات آن بي‌خبر هستند. نمي‌توان در فضاي مجازي همه مسائل را عنوان کرد. لذت روزنامه خواندن به تنهايي غير از اهميت آن و تاثير آن يکي از دلايل باقي ماندن رسانه‌هاي مکتوب در سراسر دنياست. وقتي با رسانه‌هاي مکتوب چنين برخورد شود به مرور زمان به طور قطع با کتاب و کتابخواني هم همين برخورد صورت مي‌گيرد. نکته دوم اين است که مسئولان فکر مي‌کنند براي توليد روزنامه دويست نفر در يک سالن بدون رعايت نکات بهداشتي کار مي‌کنند، براي جلوگيري از اين اجتماع هم روزنامه‌ها را تعطيل کرده‌اند. شايد هم فکر مي‌کنند چاپخانه‌ها 300 پرسنل دارند که از چاپ روزنامه‌ها جلوگيري کردند اما واقعيت امر اين است که محل توليد محتواي روزنامه‌ها ميدان تره‌بار نيست که دائما افراد در رفت‌و‌آمد باشند و اجتماعي بزرگ داشته باشد. چطور جلوي اين تجمعات در تره‌بار‌ و امثال اين مکان‌ها را نمي‌گيرند اما روزنامه‌ها که حداکثر 10 تا 20 نفر پرسنل دارند که مي‌توانند تمام نکات بهداشتي را در تحريريه‌ها رعايت کنند، بايد تعطيل شوند؟ چاپخانه‌ها هم با پنج تا 6 نفر اداره مي‌شوند. مسئولان بي‌خبر از تعداد پرسنل روزنامه‌ها و چاپخانه‌ها هستند؟ آيا اهميت رسانه‌ها از هيات دولت کمتر است؟ به نظر مي‌رسد اين موضوع بابي باشد براي تعطيلي کلي رسانه‌ها و اين سوءظن وجود دارد که در پس تعطيلي موقت رسانه‌هاي مکتوب، تمهيداتي انديشيده شده تا بخواهند به طور کل از چاپ روزنامه‌ها جلوگيري کنند. البته روزنامه‌هايي که دولت پشتيبان آنهاست از اين تعطيلي مصون هستند اما تعدادي روزنامه مستقل که در کشور باقي مانده تا گاهي نقد کنند و حرف مردم را بزنند با اين روش به مرگ دچار مي‌شوند. روزنامه‌هاي مستقل حتي قبل از کرونا هم به سختي اداره مي‌شدند و بعد از اين هم با توقف به بهانه کرونا به طور کلي نابود خواهند شد.