پلیس و امنیت اخلاقی

مجید ابهری‪-‬ هریک از ابعاد امنیت در صورت ورود خدشه و انحراف به مجموعه ای از مشکلات و شدائد تبدیل می گردد.
بهترین و اساسی ترین معیارها در ارزیابی و سنجش امنیت در درجه اول احساس و لمس این فرآیند در مواهب فرهنگی واجتماعی است! فراگیری علوم و تخصص‌های موجود و
بهره گیری از آنها به نفع خود و آحاد جامعه می باشد.
فعالیت در مبادی مجاز فرهنگی، هنری و ورزشی توسط شهروندان مخصوصا بانوان از اصلی ترین نشانه وجود امنیت در جامعه


می باشد. علیرغم تورم آزار دهنده و پرشتاب در جامعه استقبال از فعالیت‌های بورس و رشد قیمت مسکن و ترقی شاخص بهای طلا خود حکایتی دارد که باید توسط اهل نظرو نخبگان تعبیر وتفسیر گردد.
تحریم‌های ناجوانمردانه و فلج کننده نیز هر ساعت بر شتاب و قدرت خود می‌افزاید. تا اینجا اخلاق به عنوان اصلی‌ترین ترمز
کج رفتاری‌های اقتصادی توانسته کمک شایسته ای به نیازمندان واقشار کم درآمد در این آشفته بازار اقتصادی بنماید. آنچه که در این میان قابل توجه وتحلیل است وارد نمودن پلیس ونیروهای انتظامی به حوزه‌های اقتصاد می باشد.
حرکتی که در سایر کشورها با شرایط مشابه ما به ندرت مشاهده وملاحظه می گردد. در همین بحث امنیت اخلاقی پلیس چگونه می تواند به ایجاد و حفظ و تقویت امنیت اخلاقی در جامعه کمک کند؟
آیا با برخوردهای سلبی می توان عرضه وتقاضا را کنترل کرد؟ وقتی در ماه گذشته فقط قیمت تخم مرغ چهل درصد افزایش می یابد
آیا می توان با برخوردهای پلیسی قیمت این کالا را کنترل کرد؟؟!!
صد البته با شلختگی‌های فرهنگی و بی بند و باری‌های
اخلاقی که بر اساس برنامه‌های دقیق وحساب شده که توسط شبکه‌های مجازی و ماهواره ای مافیای فرهنگی آن سوی آبها اجرا وهدایت می گردند باید قاطعانه مقابله و مبارزه گردد. اما تولید وتوزیع مشروبات الکلی و مواد مخدر که براساس توطئه‌های حساب شده هر روز گسترده تر می گردد و در اجرای برنامه‌های ناتوی فرهنگی می باشد ، باید در اولویت
وصدر برنامه‌های پیشگیری و کنترل، مورد توجه قرار گیرند. قبل از پلیس 22 سازمان ونهاد فرهنگی در کشور حضور و وجود دارند که رسالت و ماهیت فعالیت‌های آنها ایجاد و تقویت اخلاق و امنیت اخلاقی می باشد. حضور و وجود نیروهای انتظامی با تخصص‌ها و امکانات مختلف ضامن بسیار ارزشمند و باقدرتی در محورهای حفظ و ارتقا امنیت در ابعاد مختلف می‌باشد. وقتی در توزیع ارز چارچوب کارآمدی وجود ندارد قیمت ها مخصوصا در مورد ارزاق و اقلام ضروری هیچگونه نظارت وکنترلی ندارد هنگامی که یک کالا، صبح با یک قیمت و عصر با قیمت بالاتر به بفروش می رسد چگونه میتوان اخلاق اقتصادی را بر روی ریل امنیت هدایت کرد؟ متاسفانه فرهنگ تعارف به عنوان یک رفتار زیان آور در ارتباطات اجتماعی وروابط شخصی ما رسوب کرده وقصد ندارد به راه خویش برود. در ابعاد اقتصادی نیز هنوز راه طولانی تا رسیدن به بلوغ فرهنگی داریم. تاسف آور است که در هر مورد نیروهای انتظامی را بدلیل انضباط خاص و جایگاه فرهنگی و اجتماعی وارد میدان کنیم و از دهها سازمان ونهاد که ماهیت و فلسفه وجودی آنها ایجاد حفظ و تقویت اخلاق و امنیت اخلاقی غافل می‌گردیم.