«محمدرضا شجریان» نامی نامیرا در تاریخ ایران

مگر مي‌توان دست به قلم بود يا داراي احساس انساني بود و در مرگ هنرمندي بزرگ و انساني سترگ چون استاد شجريان ننوشت و نگفت؟ محمدرضا شجريان پرجاذبه‌ترين هنرمند معاصر کشورمان و شايد هم تاريخ ايران بود. در ايران معاصر هنرمندان فراواني در رشته‌هاي گوناگون هنر و ادبيات زيسته‌اند، اما بر حسب نظر اساتيد نام‌آشناي علم و ادب و هنر، هيچ‌کس در مقام عزت و جاذبه عام و فراگير، به پاي استاد بزرگ آواز ايران، بلکه اقاليم فارسي زبان نمي‌رسد. خيلي‌ها مي‌آيند مي‌روند و سال‌هايي چند يادي از آنها مي‌شود، اما بعضي‌ها چراغ نام و يادشان خاموشي ندارد. تا هنر هست، تا شعر هست، تا شجاعت هست، تا شرف و انسانيت هست، تا روح پراحساس انسان‌هاي معناخواه هست، صاحبان اصيل اين ارزش‌هاي والاي بشري هم هستند. اينان در طول زمان تا مرز بي‌نهايت زنده و جاويدانند. مگر قابل تصور است روزي فرارسد که نامي از فردوسي و مولوي برده نشود، نام حافظ و سعدي و فارابي و خيام و ابن سينا و ابن‌حيان و نيما و ديگراني که فرهنگ‌ساز ايران بوده‌اند، بر زبان‌ها و قلم‌ها جاري نشود؟ و چنين است نام پرشکوه محمدرضا شجريان. او يادگار عصر ماست براي تاريخ ناميراي ايران و تاريخ همه پارسيان که بر بنيادهاي استوار ادب و هنر فارسي قرار دارد، از امروز تا زماني که اين زبان و فرهنگ پا برجاست. يقين داريم روح او مورد استقبال ارواح پاک بزرگان فکر و فرهنگ اين ملت و نيز اولياءا... قرار مي‌گيرد. به قول يکي از انديشمندان متدين: اگر حافظ امروز زنده بود لبان شجريان غرق بوسه مي‌کرد. اين فرد عارف به مناسبت درگذشت مرحوم شجريان گفته است: هر وقت ايشان را مشاهده کرديم در ملکوت مشاهده کرديم. دارايي‌هاي ايشان را مي‌ديديم که مردم را مي‌برد به ملکوت. ... خدا درجات ايشان را عالي کند و اين آثار خيري که ايشان از خود به جاي گذاشت و آن مضاميني که خدا استاد شجريان را واسطه قرار داد که ديگران را ببرد در ملکوت، حفظ بفرمايد. اما در اين ميان کساني از دايره نکونامي خارج مي‌شوند که بر اين مرد نکونام عصر ما ناروايي روا داشتند. تهيدستان معرفت پاس عظمت‌هاي شجريان بزرگ نداشتند به خيال اينکه مي‌توانند مخالفان خود را از ميان مردم و از درون تاريخ نيکي‌ها و رشادت‌هاي اين ملت بافرهنگ حذف کنند. مستضعفان فرهنگي که متاسفانه در بعضي از مراکز اشاعه فرهنگ جا خوش کرده‌اند با همان عينک تيره و تار خود و ذهن رشک‌آلود خود مي‌پندارند که اگر نام و آثار اين هنرمند شجاع را از روزنامه‌ها يا صدا و تصوير در اختيار خود برگيرند، مردم هم او را فراموش مي‌کنند. واکنش سراسري و يکپارچه مردم در ايران و ديگر جاهاي دنيا در رثاي از دست دادن محمدرضا شجريان به همگان فهماند که در اشتباهند.