روزنامه همدلی
1396/03/10
حمید تقوی‌فر دولت دوازدهم؛ تقابل و تعامل نان و آزادی
یکی از دست‌اندرکاران ستاد انتخاباتی آقای روحانی گفت:«در سفر به ایلام و خرم‌آباد با وجود فقر مردم و آلودگی‌های ناشی از ریزگردها، خواسته مردم رفع برخی مشکلات در زمینه آزادی‌ها بوده و این برای من تعجب‌آور بود.» بنابراین ادعای گزافی نیست اگر تقابل نان و آزادی را بزرگ‌ترین مشکل دولت دوازدهم بدانیم. چشم اسفندیار دولت دوازدهم، بازگشت مجدد تورم است، ولی مسئله به همین سادگی هم نیست؛ زیرا ایجاد شغل و افزایش رشد مستلزم پذیرش حدی از تورم است و افزایش تورم همان، و تبلیغات مخالفین در زمینه گرانی و نارضایتی تهیدستان و روستائیان و فرودستان نیز همان. با توجه به افزایش قابل توجه حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ که در برخی آمار تا 35درصد هم بیان شده است، به وضوح قابل تشخیص است که مسئله «نان» تا چه اندازه کانون اصلی بحران در دولت دوازدهم خواهد بود. رکود و بیکاری از یک‌سو مستقیماً با مسئله نان و رشد و تورم نیز از دگرسو به آن وابسته است. جالب‌تر آن‌که بدانیم مسئله نان معضل اصلی روستاییان- تهیدستان و فرودستان است که می‌توان گفت اکثر قریب به اتفاق آنان، در صف مخالف رای‌دهندگان به روحانی بوده‌اند. خطر شورش کور شهری یا جنبش نان یا شورانیدن آنان در صورت ناامیدی و تحریک حتمی است. از طرف دیگر طبقه متوسط جدید، دانشجویان، روزنامه‌نگاران و هنرمندان اکثریت قاطع رای‌دهندگان به روحانی را تشکیل می‌دهند که خواسته‌های آنان اعطای آزادی‌های بیشتر، دفاع از حریم آزادی موجود و رفع برخی موانع از بعضی از افراد است. اصرار و پافشاری روحانی بر فضای باز سیاسی، رفع مشکلات هنرمندان و کنسرت‌ها، دفاع از فضای مجازی و حرمت روزنامه‌نگاری، تا زمانی که مسئله نان طبقات پایین جامعه حل نشود، نیز می‌تواند دستمایه حمله و هجوم مخالفین و معترضین مبنی بر این باشد که «در حالی که ما نان و شغل نداریم دولت در فکر اجرای کنسرت و اعطای آزادی و اباحه‌گری و غرب‌گرایی است» و در صفحه اول روزنامه‌هایشان بنویسید که: «خانه از پای بست ویران است/ خواجه در بند نقشایوان است». از طرف دیگر به منظور ایجاد شغل و رفع معضل بیکاری دولت نیازمند الزاماتی چون یکسان‌سازی نرخ ارز، تشویق سرمایه‌گذاران و سرمایه‌داران به فعالیت از طریق ارائه تشویق‌های مالیاتی و تصحیح قانون کار و ایجاد رابطه با جهان و رفع موانع بانکی و در نهایت پذیرش سیاست تعدیل اقتصادی از نوع سیاست تعدیل و توصیه شده توسط بانک جهانی است که همه اینها مستلزم باز شدن فضای کسب و کار و فضای سیاسی و اجتماعی در تعامل با جهان است که باز هم ممکن است دستمایه مخالفان در تبلیغات علیه دولت واقع شود، مانند آن‌چه در سال‌های پایانی دولت هاشمی گذشت. عدم توجه روحانی به مسائل سطح بالاتر جامعه مدنی و خواسته‌های آنان باعث از دست دادن پایگاه اجتماعی و سرخوردگی نیروها و فعالان این بخش خواهد شد و با توجه به مرجع بودن و تولید گفتمان از طرف این اقشار، فشار بر دولت و نارضایتی افزایش می‌یابد که سرانجام منجر به دلزدگی و ناامیدی و در نهایت سکوت این طبقات حامی خواهد شد، مانند؛ آن‌چه در سال‌های پایانی دولت خاتمی رخ
داد. در صورتی که در چنین مقطعی، مخالفین دولت دوازدهم و خواستاران «نان» نیز ناراضی باشند، زمینه اضمحلال گفتمان اعتدال فراهم خواهد شد یا دولت دوازدهم در وضعیت «آچمز» تقابل تاریخی و همیشگی نان و آزادی خواهد ماند و سرخوردگی حامیانش زمینه را برای رشد مجدد و موفقیت دوباره محافظه‌کاران فراهم می‌کند که با توجه به وجود فقر و حاشیه‌نشینی در کشور، دور از انتظار نیست که این بار عاری از خشونت نیز نباشد. روحانی باید به خاطر داشته باشد با دوگانگی تاریخی نان و آزادی رو‌به‌رو نیست؛ بلکه با خواست توامان هر دو مواجه است.
سایر اخبار این روزنامه
در پی اعتراض جمعی از سپرده‌گذاران موسسات مالی کاسپین در گفت وگوی همدلی با کامران ندری « اقتصاددان» مطرح شد
اختلاف سازمان نظام پزشکی و خانواده کارگردان معروف بر سر علت فوت بازگشت «مرگ کیارستمی» به سر خط خبرها
نامه مهم سیدحسن خمینی به روحانی برکناری رئیس دانشگاه آزاد قانونی نیست
حمید تقوی‌فر دولت دوازدهم؛ تقابل و تعامل نان و آزادی
چالش شورای سیاست‌گذاری اصلاحات
لزوم وزارت زنان بر آموزش و پرورش
مواضع تند علیه اعراب، شکاف آنها را به اجماع تبدیل می‌کند رویکرد جدید قطر؛ فرصتی برای دیپلماسی ایران
اقدامات مثبت دولت در جذب سرمایه گذاری تاثیر توسعه خوزستان بر توسعه کشور
رئیسی با به کار بردن عبارت مهندسی در انتخابات رسما از خطوط قرمز عبور کرد پایان نجابت؟!
روایت سخنگوی فراکسیون امید از علت مخالفت با نائب رئیسی مجلس مصائب یک دیدار برای مطهری
هشدار شدید اللحن رئیس قوه قضاییه: بساط «رفع حصر» را جمع نکنید، ما جمع می‌کنیم
رحمت یا زحمت؟!
شورای جدید وچند یادآوری
بوی تند سوم تیر می‌آید؟
