لزوم وزارت زنان بر آموزش و پرورش

محمدرضا نیک نژاد- «به گزارش جام جم آنلاین، یک منبع مطلع به خبرنگار این رسانه گفت دولت در صدد است وزیران آینده علوم و آموزش و پرورش را از میان بانوان انتخاب کند. از اشرف بروجردی رئیس کتابخانه ملی به عنوان گزینه وزارت علوم و از رضوان حکیم‌زاده معاون فعلی وزیر به عنوان گزینه وزارت آموزش و پرورش یاد شده است. مولاوردی گفته است: تصمیم نهایی با مجلس است. اما پیش‌بینی‌مان معرفی دو سه خانم از طرف رئیس‌جمهور برای وزارت به مجلس است و برای آن تلاش می‌کنیم.»
این خبر در فضای مجازی به ویژه در گروه‌های تلگرامی معلمی به سرعت دست به دست می‌شود و واکنش‌های گوناگونی را به همراه داشته است. از پیامدهای مثبت سیاسی چنین کاری برای بدنه اعتدال‌گرایان و شخص رییس‌جمهور می‌گذریم و کانون توجه خود را بر سکانداری یک زن بر وزارتخانه آموزش و پرورش قرار می‌دهیم. یکی از دشواری‌های همیشگی نهاد آموزش در ایران، چیرگی نگاه مردانه بر وزارتخانه‌ای بوده است که دست کم نیمی از مخاطبانش یعنی نزدیک 7 میلیون دانش‌آموز دختر و بیش از 60 درصد حقوق بگیر زن آن بوده و هستند. این چیرگی نه تنها در بالاترین مقام این وزارتخانه بلکه در سطح معاونان و مشاوران و حتی مسئولان مناطق آموزشی گسترش داشته و درصد حضور زنان در وزارتخانه‌ای که بیش از آن که مردانه باشد دارای ذی‌نفعان خانم است، می توانست و می‌تواند آسیب‌زا باشد. حضور گسترده زنان چه در جایگاه دانش‌آموز و چه در سطح معلمان، ضرورت حضور خانم‌ها در سطح‌های بالا و میانی مدیریت در آموزش و پرورش را دو چندان کرده و بی‌گمان زمینه درخور برای گسترش مسئولیت‌های زنان در این وزارتخانه را نه تنها فراهم کرده و بلکه چندین برابر می‌کند. شوربختانه ساختار به شدت درخودِ وزارتخانه آموزش و پرورش به ویژه در بخش ستاد و نفوذ آن‌ها در بخش‌های تصمیم‌گیری سیاسی- آموزشی، حتی فرصت برای حضور و پرورش نیروهای جوان و تازه نفس و نوآور مرد را محدود کرده است؛ چه برسد به ورود زنان توانمند و باهوشی که تنها از مدیریت، تجربه‌اش را کم دارند. آن‌چنان فضای کار در آموزش و پرورش به ویژه در سطح مدیران بالادست و میانی بسته و محدود است که در آغاز هر دولت یکی از چالش برانگیزترین کارها برگزیدن وزیر آموزش و پرورش از میان نیروهای درون آموزش و پرورش است. این محدودیت سبب شده است یا وزیر آن چنان نامدار و شناخته شده نباشد و از این رو بدنه آموزشی چندان روی خوشی به او نشان نمی‌دهند و یا رییس دولت وادار می‌شود از نیروهای سیاسی بیرون از آموزش و پرورش فردی را به کار وزارت برگمارد؛ که آن نیز گاه با مخالف و کارشکنی‌های نیروهای ستاد روبرو می‌شود. اما آسیب چنین انتخابی این است که فرد برگزیده آن چنان که باید و شاید آموزش و بدنه آموزشی را نشناخته و از این زاویه برای آموزش و روند آن آسیب‌زا خواهد بود. با توجه به این دشواری‌ها ما نیازمند پرورش نیروهایی در سطح مدیران فرادست و میانی در آموزش و پرورش هستیم و ناگزیریم که در این زمینه چه در مردان و چه در زنان توان‌افزایی‌های درخور را انجام داده تا در آینده مانند اکنون دچار قحطی در زمینه مدیران بالادست نباشیم.
به هر صورت اکنون که زمزمه‌های برگزیدن وزیر در سه وزارتخانه و از آن میان آموزش و پرورش شنیده می‌شود و گزینه اشاره شده در خبر، نیرویی کار آزموده در بدنه آموزش و پرورش می باشد باید این انتخاب را به فال نیک گرفت و یک بار هم پس از انقلاب به خانم‌ها اعتماد کرده و سکان وزارتخانه‌ای که بیش از آن که مردانه باشد بر شانه‌های خانم‌ها تکیه دارد و اداره می‌شود را به آن‌ها سپرد. بی‌گمان تجربه بدی نخواهد بود.
سایر اخبار این روزنامه
در پی اعتراض جمعی از سپرده‌گذاران موسسات مالی کاسپین در گفت وگوی همدلی با کامران ندری « اقتصاددان» مطرح شد اختلاف سازمان نظام پزشکی و خانواده کارگردان معروف بر سر علت فوت بازگشت «مرگ کیارستمی» به سر خط خبرها نامه مهم سیدحسن خمینی به روحانی برکناری رئیس دانشگاه آزاد قانونی نیست حمید تقوی‌فر دولت دوازدهم؛ تقابل و تعامل نان و آزادی چالش شورای سیاست‌گذاری اصلاحات لزوم وزارت زنان بر آموزش و پرورش مواضع تند علیه اعراب، شکاف آنها را به اجماع تبدیل می‌کند رویکرد جدید قطر؛‌ فرصتی برای دیپلماسی ایران ‌اقدامات مثبت دولت در جذب سرمایه گذاری تاثیر توسعه خوزستان بر توسعه کشور رئیسی با به کار بردن عبارت مهندسی در انتخابات رسما از خطوط قرمز عبور کرد پایان نجابت؟! روایت سخنگوی فراکسیون امید از علت مخالفت با نائب رئیسی مجلس مصائب یک دیدار برای مطهری هشدار شدید اللحن رئیس قوه قضاییه: بساط «رفع حصر» را جمع نکنید، ما جمع می‌کنیم رحمت یا زحمت؟! شورای جدید وچند یادآوری بوی تند سوم تیر می‌آید؟