ثبات مديريتي در ميراث فرهنگي

طرح تبديل سازمان ميراث فرهنگي، گردشگري و صنايع دستي به وزارتخانه براي سومين‌بار در چند سال اخير، روز يكشنبه به صحن علني مجلس آمد. البته در اين دوره نخستين‌بار است كه اين موضوع در صحن مطرح مي‌شود. در دوره‌هاي گذشته مجلس، با لابي‌هايي كه صورت مي‌گرفت، تصويب طرح مدام به تعويق مي‌افتاد. اما نمايندگان در اين دوره بسيار مصمم پيگير موضوع بودند. به دليل اينكه معتقديم اين سازمان در طول اين سال‌ها تبديل به حياط خلوت دولت‌ها شده است. همكاران من در نطق‌هايي كه روز يكشنبه داشتند به اين موضوع اشاره كردند كه سازمان ميراث فرهنگي، گردشگري و صنايع دستي به حياط‌خلوت دولت‌ها تبديل شده است. وزارتخانه شدن ميراث فرهنگي يك اقدام كارشناسي شده است. روز يكشنبه عصر، وقتي آقاي لاريجاني گفتند كه دوسوم آرا نياز است...
بدنه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري ناراحت بودند، اميد اين بدنه اين بود كه با وزارتخانه شدن، وضعيت سازمان بسامان شود
سازمان ميراث فرهنگي طي ده سال اخير به‌شدت از عدم ثبات مديريتي آسيب ديده بود، تقريبا به اندازه تعداد سال‌هايي كه اين سازمان تشكيل شده است، مديران آن تغيير كرده است. يكي از دلايلي كه نمايندگان پيگير وزارتخانه شدن ميراث فرهنگي بودند، نبود ثبات مديريتي در اين سازمان بود. وقتي ثبات مديريتي در سازماني وجود نداشته باشد، كارها پيش نمي‌رود.
موضوع ديگر اين بود كه اين سازمان يكي از معاونت‌هاي رياست‌جمهوري است و مدير آن توسط شخص رييس‌جمهور انتخاب مي‌شود. معمولا كساني به عنوان مديران اين سازمان انتخاب مي‌شوند كه يا در پست‌هاي ديگر پذيرفته نمي‌شوند يا از آشنايان هستند. همين موضوع باعث شد افراد ناكارآمدي به عنوان مديران اين سازمان انتخاب شوند و اين سازمان به جز دوره‌هاي معدود، رشدي نداشته باشد. انتخاب مديران اين سازمان در طول اين سال‌ها نه از بدنه سازمان بوده و نه از بدنه فعالان اين حوزه، كسي كه سازمان و بدنه آن را بشناسد، قطعا در جايگاه مديريت مفيدتر خواهد بود. اما ما شاهد بوديم كه آقاي مونسان كه از كيش آمدند، مديراني را در سازمان منصوب كرد كه از كيش همراه خود آورده بود، در حالي كه اين مديران كارنامه موفقي در كيش نداشتند. ضعف مديريتي در همين موارد خود را نشان مي‌دهد.


اميدوارم با وزارتخانه شدن اين سازمان و بالا رفتن قدرت چانه‌زني اين مجموعه و حمايت نهادهاي ذي‌ربط و مرتبط شاهد رونق و شكوفايي اين حوزه باشيم، پيش‌شرط و لازمه توسعه گردشگري در هر كشوري وجود احساس امنيت و فراهم كردن امنيت براي گردشگران است. ما از نظر اقليم و جاذبه‌هاي طبيعي گردشگري رتبه پنجم و از نظر جاذبه‌هاي تاريخي رتبه دهم را در دنيا داريم. اما هنوز جايگاه واقعي خود را در حوزه گردشگري دنيا پيدا نكرده‌ايم.