نگاهی به اقتصاد اندونزی

نیل به توسعه پایدار وجامع،رفع فقر وبیکاری،رفاه عمومی ،تقویت دیپلماسی عمومی ،ارتقای روابط بی الملل و تحول زیرساختها بدون شک از
پایه های اساسی حکمرانی خوب براساس منشور سازمان ملل متحد برآورده شده است.
امام علی (ع) فقر وتنگدستی ملت را ناشی از
بی تدبیری مقامات ومسئولین اعلام می‌کند و می فرماید: "سوءالتدبیر مفتاح الفقر" یعنی " کلید فقر، بی تدبیری و بدتدبیری است " و بسیاری از نابسامانی های اجتماع ناشی از همین عدم مدیریت صحیح و نداشتن حسن تدبیر است وبازجای دیگر می فرماید: «همانا ویرانی زمین


به دلیل تنگدستی مردم است، و تنگدستی مردم، به جهت غارت اموال از طرف زمامدارانی است که به آینده حکومتشان اعتماد ندارند.»(خطبه 209 ).
براساس گزارش‌های منتشره « اندونزی
259 میلیون نفر جمعیت دارد و 125 میلیون نفر در آن کار می کنند. 112000 نفر متخصص خارجی در این کشور مشغول هستند. 50 میلیون بنگاه کوچک، حدود 48 درصد اقتصاد اندونزی را در دست دارند. این کشور یک تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی دارد و شانزدهمین اقتصاد جهانی است. علی رغم جمعیت بالا، درآمد سرانه آن 3846 دلار است و نرخ رشد اقتصادی آن
5 درصد و نرخ بیکاری در این کشور که از 13000 جزیره و 6000 جزیره ساکن تشکیل شده است،
حدود 4 درصد است. نرخ تورم در اندونزی نیز حدود 3.5 درصد است. دولت از شرکت ها 25 درصد و از شهروندان 30 درصد مالیات بر درآمد اخذ می کند. 6 میلیون اندونزیایی بیرون از کشور کار می کنند و 7 میلیارد دلار در سال به کشور خود منتقل می کنند.رئیس جمهور قبلی اندونزی وقتی سمت خود را ترک کرد گفت: من خوشحالم که اندونزی حتی یک دشمن ندارد بلکه همه جا میلیون ها دوست دارد. با اتخاذ سیاست های منطقی، با یادگیری از محیط
بین المللی و از همه مهمتر با دستیابی به اجماع میان دست اندرکاران حزبی، سیاسی، نظامی، امنیتی و آکادمیک جامعه، اندونزی توانسته است به کشوری آرام و در حال پیشرفت تدریجی و مورد احترام در آسیا و خارج از آسیا تبدیل شود.»
می‌توان نتیجه گرفت تیتر رسانه ها بودن هنر وافتخارنیست و با اتخاذتصمیمات داخلی وخارجی مدبرانه ،احترام متقابل بین المللی، بی طرفی درمنازعات سیاسی جهانی، جلب تیم کارآزموده ونخبه دراداره کشور، آرامش
کلامی و به دور از نمایش های روزانه رسانه ای، تمرکز بر پیشرفت داخل ،تمکین به قواعد وقوانین بین المللی،کاهش هزینه ها وجلوگیری از اتلاف منابع هر کشوری می تواند به سطح اندونزی درتوسعه خارجی وداخلی
برسد.