درخواست شفافیت از روحانی

وقتی لیست شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان برای انتخابات شورای شهر بسته شد برخی شروع نمودند به انتقاد که چرا فلانی هست و چرا آن یکی نیست.اما پیام بزرگان اصلاحات حجت را تمام کرد و همگی جهت حمایت پشت لیست نهایی
قرار گرفتند .شاید برای برخی غیرقابل باور بود اما
بهرحال لیست 21 نفره اصلاح طلبان برای تهران کامل رای آورد و نفر اول لیست یعنی محسن هاشمی رای خیره کننده ای را کسب کرد بطوریکه میزان رای او از پدر مرحومش در انتخابات خبرگان بیشتر بود. درست پس از این پیروزی و مسجل شدن در اختیار گرفتن شورای شهر و شهرداری توسط اصلاح طلبان کسانی که پیش از برگزاری انتخابات نقد داشتند این بار شروع نمودند به نق زدن!در واقع بحث شان هم این نبود که کارآمدی اعضای منتخب زیرسوال است بلکه صرفا بحث اشخاص بود.
فی المثل مدیر مسئول یک پایگاه خبری که به تازگی خود را اصلاح طلب می نامد و می داند، وقتی دید لیست با کمترین چالش به موفقیت رسیده است شروع نمود به لجن پراکنی علیه اعضای منتخب و شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان. آنان برای آنکه کاور مناسبی برای مطالبات شخصی خود تدارک ببینند بحث شفافیت را مطرح کردند و از اعضای شورای سیاستگذاری و علی الخصوص محمد رضا عارف درخواست نمودند پروسه و روند انتخاب لیست را افشا کنند. در مقابل رئیس فراکسیون امید و سایر اعضای شورای سیاستگذاری برای آنکه بهانه‌زدایی کنند حتی جزئی‌ترین امور مربوط به نحوه انتخاب لیست پایانی انتخابات شورای شهر را رسانه‌ای کرده و به سمع و نظر مردم رساندند. همین اقدام باعث شد تا مشخص گردد جماعت نق زن براستی دغدغه اصلاح طلبی ندارد و صرفا به دنبال سیاسی کاری برای رسیدن به مطامع خود است.


نگارنده معتقد است اصولا شفافیت و مطالبه آن از سیاسیون و مسئولان، طلب مقدس و مهمی است اما به شرطها و شروط ها. طلب شفافیتی که آلوده به کاسبکاری سیاسی باشد ارزش‌ها را زیر سوال می برد و بدعتی می شود تا آیندگان نیز تحت لوای عناوین محترم به اهداف خود برسند. هرچند شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان توانست با شفافیت مثال زدنی بدخواهان را خاموش کند اما بهرحال مشخص و روشن شد در طول سال های آتی به دلیل آنکه اصلاح‌طلبان توانسته‌اند نهادهای انتخابی را از آن خود کنند اصلاح‌طلب نماهای بیشتری با روش‌های مختلف به دنبال ستاندن طلب‌های واهی خود خواهند بود. این نکته لزوم هشیاری بزرگان و رسانه‌های اصلاح‌طلب واقعی و راستین را بیش از پیش گوشزد می‌کند.
اینها عرض شد تا بگویم رئیس جمهور حسن روحانی نیز می تواند همانند محمدرضا عارف در خصوص نحوه انتخاب وزرا، معاونان و مشاوران از فرمول شفافیت شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان پیروی کند. بدین صورت که فی المثل می تواند روشن اعلام نماید دلیل حذف برخی چهره‌های موجه مثل طیب نیا وزیر اقتصاد و مجید انصاری معاون حقوقی چه بوده است؟ یا دلیل انتخاب مجدد رحمانی فضلی علیرغم نقدهای موجود حتی از سوی شخص رئیس جمهور در مورد نحوه برگزاری انتخابات چه سری دارد؟ یا جابه جایی صوری زنان کابینه و گماردن آنان در پست‌های غیرتخصصی با چه برهانی صورت گرفته است؟یا دلیل اصلی عدم انتخاب وزیر زن علیرغم شعارهای پر رنگ سیاسی در زمان انتخابات با چه استدلالی صورت گرفته است؟ یا چرا کسی برای وزارت اقتصاد پیشنهاد شده است که دانش آموخته علم اقتصاد نیست؟ اینها به علاوه پرسش ها
و ابهامات بسیار دیگر می طلبد که رئیس جمهور محترم و
محبوب نیز شفاف و صریح به مردم اعلام نمایند اولا موثران انتخاب کابینه چه کسانی هستند، ثانیا این انتخاب‌ها چه پروسه‌ای را طی می‌کنند، ثالثا محدودیت‌ها و محذوریت ها کجا هستند، رابعا از کدام افراد مشورت گرفته می شود و ... . به نظر می‌رسد چنین رویکردی می تواند به دفع و رفع برخی نقدهای این روزهای اخیر کمک شایانی نماید. بهرحال رئیس جمهور حسن روحانی و پاستور نشینان می‌دانند این 4سال فشارها نسبت به قبل فزونی خواهد یافت. محافظه‌کاران بدشان نمی آید دولت دوم روحانی را به کیسه بوکس خود تبدیل نموده تا از قِبل آن، هست و نیست اصلاح طلبان به فنا رود.روحانی تنهاست و به حامی نیاز دارد.شفافیت و رفع شبهات فعلی، می تواند عزم اصلاح طلبان را برای حمایت راسخ تر کند.